- Kategori
- Şiir
Keman
Sessizlik vagonları Sesleri üfledi Sesler toplama kamplarından , Geri döndüler Rüzgar onları götürdü. İniltilerle harf, hece, Derken avazları çıktığınca, Bağırıyorlardı. Güneşi gördüler, Bulutlar çekilirken Sessizliğin külleri Bacalardan tütmüyor artık Bu şehir öldü.