Kemerlerinizi Bağlayın!

Un film di Ferzan Özpetek...

 Ne çok seviyorum bu yazıyı beyazperdede görmeyi. Ferzan Özpetek, instagramda paylaştığı fotoğraflarla sinyallerini veriyordu yaklaşan filmin, sonra fragmanı geldi ve sonra tam da yine filme cuk oturan Rino Gaetano sesi duyuldu. Ve filmimiz 14 Mart'ta vizyondaydı. İlk hafta izlemeyi ve yoğunluk durumum ne olursa olsun üzerine yazmayı kendime görev edindim tabi ki. 

 Hayatlarımızda sular bazen fazlasıyla durgun ve huzurlu. Sonsuz bir maviliğin içindeymişcesine... Ve bu da sonsuz bir umuda ya da güvene eşit olabiliyor. Sanıyorsunuz ki o deniz hep öyle olur, kendinizi suya bırakırsınız ve sonsuzluğa doğru, sonsuza kadar yüzersiniz. Bir de Antonio veya Elena'nız varsa yanınızda, denizinizle gökyüzü birleşir gibi olur. Sanırsınız ki sizin filminizin mutlu sonu da böyle... Fakat hayat bu ya sular her zaman öyle durgun olmuyor işte, Elena ile Antonio'nun yaşamlarının farklı zamanlarında gittikleri aynı sahilde, dalgalar epey bir hırçınlaşmış. Yıllar geçmiş, sahil yolunda hızla giden motosiklette bu kez başka bir genç çift var artık. O gün sahilde başka bir çift sevişecek. 

 Büyük Aşklar Asla Bitmez

 Film, bardaktan boşanırcasına yağan bir sağanakla başlıyor. Öyle de devam ediyor aslında. Bazen hepimizin hayatında Antonio ile Elena'nınkine benzer sağanaklar oluyor. Ya da şöyle demeli bazen, bazı insanlara sıkı bir yağmurun ortasında rastlıyoruz biz de. Ben de ilk defa, bir Ferzan Özpetek filmiyle böyle bir yağmurun ortasında buluştum. Bu yüzden de diğer filmlerinden daha farklı hisler uyandırdı bende.

 'Büyük Aşklar Asla Bitmez' yazıyor filmin afişinde. Fakat filmi sadece bir aşk filmi olarak ele alırsak haksızlık etmiş oluruz. Hangi filmi tek bir hayata, tek bir karaktere, tek bir konuya odaklandı ki. Hayatlarımız gibi her şeyin iç içe olması gerekiyor Ferzan filmlerinde.

 Filmin o muhteşem, buram buram Ferzan Özpetek kokan finaline dair bir ipucu asla vermeyeceğim ama yazımın devamında tanıtımında yer verilenden daha çok detay olacak filmle ilgili.

 'Neden sık sık fotoğraflarımı çekiyorsun?'

 'Çünkü senden hatıra kalsın istiyorum.'

 Kendisi ya da bir yakını Elena'nın aldığı haberi alanlar, bu sahnede içlerinde bir sızı hissettiler, biliyorum. 

 Antonio ile Elena'nın söz gelimi yasak aşkını izliyoruz ya da en azından filmi bu kıvılcım başlatıyor. Başlarda biz de Elena'ya yakıştıramıyoruz Antonio'yu. Ancak Antonio, nadir görünen, değişik seven adamlardan biri ve bu yasak aşk 13 yıllık bir evliliğe iki tane de çocuğa dönüşüyor. 13 yıl sonra Elena'nın aldığı haber; evliliklerini, aşklarını, hayatlarını farklı sorularla yüzleştiriyor. Küçük kızı ile Elena arasındaki diyalog, aldıkları haberle başlayan mücadelelerinin, en can alıcı noktalarından biri.

 Ferzan Özpetek, Serseri Mayınlar'da 'Öleceğiz ve sonra tekrar geri geleceğiz, diğer her şey gibi' diyordu, buna inandırıyordu. Bir Ömür Yetmez'de ise Lorenzo'nun ölümünün ardından aslında gerçek dostlukların asla ölmeyeceğini öğreniyorduk ve tabi ki fedakarlığın, dayanışmanın Davide'yi iyileştirdiğine... Ölmüş fakat ölümsüz, kırmızı gömlekli Lorenzo sayesinde, 'daima'ların hep olduğunu ya da hiç olmadığını sorguluyorduk. Ve diğer filmleri... Gerçek olanın hayallerimiz olduğuna, sanatın, dostlukların, aşkın ve müziğin ölümsüzlüğüne, mutlu olmak için geniş bir mutfak ve arkadaşlarınızla birlikte hazırladığınız kocaman sofraların çoğu zaman yeterli olduğuna inanıyorduk. Bu sahnede ise kızının Elena'nın fotoğraflarını çektiği sahnede, siz de kanser hastası annenizin fotoğraflarını çektiyseniz düğümlenip kalıyorsunuz, kilitleniyorsunuz. Başka bir yönetmen başka bir film olsa çıkıp gidersiniz belki salondan ama bekliyorsunuz...

 Ferzan Özpetek bu sefer sizi neye inandıracak?

 Benzin İstasyonu, Fabio ve Sebze Çorbası

 Benzin İstasyonu, Elena ve en yakın arkadaşı, tatlı mı tatlı Fabio'nun bir hayali ya da Fabio'ya göre hayalden öte bir proje bu! İt's Raining Man şarkısının en çok yakıştığı publardan birinin ortağı oluyor, iki yakın arkadaş. Elena, kızını yüzmeye götürüyor Antonio içiyor, faturaları Elena ödüyor Antonio motosikletiyle hava atıyor. Bunların hepsi bir 13 yıl daha böyle sürecekmiş gibi geliyor herkese. Oysa Fabio gün geliyor Elena hastanedeyken onunla telefondan oyun oynuyor bazen böyle destekler bile kocaman görünüyor gözünüze, solunda Antonio oturuyor, kilo almış... Kimse kötü haberlerden kaçamaz zaten. Fakat bir an sanıyorsunuz ki Antonio bu hastalıktan kaçıyor. Ama eve dönüp o sebze çorbasını içiyor işte. Çorbanın anlamını bir tek izleyenler hissedebilir sanırım. Ve Antonio'nun Elena'ya her sarılışında anlıyorsunuz, herkes aynı sevmiyor, Elena Antonio'yu olduğu gibi; Antonio Elenayı bir başka seviyor.

 Hayaller gerçekleşiyor, her şey olması gerektiği şekilde yaşanıyormuş gibi görünüyor, bir güne bir habere kadar. Elena ve çevresinin bir sınav verdiğini söylemek istemiyorum. Bu bir sınav değil bu hayatınızın en değerlileriyle yaşadığınız bir başka zaman dilimi sadece. Bu, hastanede Egle adında hisleri kuvvetli bir arkadaş edinmeye, Diana ile yeniden karşılaşmaya, Fabio'nun arkadaşlığına doymaya, hiçbir yerinin kırılmayacağını bildiğinizden anne ve teyzenize sıkıca sarılmaya bir fırsat. Antonio'nun Elena'yı o sahile tekrar götürmesi için bir fırsat. 

 Ve 13 yıl öncesine geri dönüp tüm 'iyi ki' dediklerinizi hatırlamak için bir fırsat.

 Elena da öyle yapıyor, film asla hastane koridorlarının boğuculuğunda bırakmıyor seyirciyi. Ve bir tavsiye daha jenerik akmaya başladığında salonu terk etmeyin. 'A mano A mano' muhteşem bir şarkı ve bir kaç sahne ile Egle'nin selamı sizi bekliyor. 

 Kişisel gündemiz ne olursa olsun Kemerlerinizi Bağlayın'ı izleyin. Yeni bir filmle yine birçok şeye inandıracak sizi Ferzan Özpetek. Teşekkürler...