- Kategori
- Şiir
Kemik Leğen
Leğen kemiği diyor, kadın şair
sürekli leğen kemiği okuyorum yazılarında
evet yıkandık biz orada
kadının kemik leğeninde yıkandık
doğumdan önce ak pak olduk
süt banyosu yaptık
aynı alışkanlığımız
doğumdan sonra devam etti.
Çıplak deride güneş yanığı
soyuyorum kadın sırtında
leğeni sürekli yanında
beni yıka diyorum kemik leğeninde
vakitli vakitsiz beni yıka
mesela gece saat üçte
sonra uykudan uyandırılıp
kükreyen aslan olsam bile
beni yıka…
Canları isteyince ne çok yıkadılar bizi?
İçine düşüp ne çok öptük kemik leğeni?
Bir gülün uçurumunda
hayal kuran çocukların
genç kızların kansız yüzüne esen
soğuk rüzgarda yıkadılar
ölü çıplağı yıkadılar bizi
eminim sen de yıkamışsındır
iyi kötü birilerini...
Bir kadının kemik leğeninden doğduk dünyaya
sonra başka bir kadın geldi
karanlık bir kadın
karanlık sadece güzelliğin ardında görünmezdi
hadi, dedi kadın
ve kemik leğende
bir kaşık suda boğdu bizi…