Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

20 Kasım '11

 
Kategori
Deneme
 

Kendi kendime masallar - Uyuyan prenses

Kendi kendime masallar - Uyuyan prenses
 

Masalıma kahraman olmamın zamanı gelmişti.

Bir sonbahar akşamı uyuyan prensesimi gördüm odada.

Batık bir gemi gibiydi. Gizemliydi. Uykusuyla bütünleşmişti. Masallardaki uyuyan prensesin güzelliği yüzündeydi.

Çok uzaklardan, yüz yıl sonrasından uzun uzun baktım yüzüne.

Ve karar verdim…

Aradan yüz yıl geçse de öpüp uyandırmayacaktım onu. Çünkü uyandırdığımda bu büyünün bu tılsımın bozulacağından korkuyordum. Bir bakış, bir söz, birkaç dokunuş her şeyi bozabilirdi.

Bence sevmek sessizlikti, suskunluktu…

Bence sevmek uzaklıktı, dokunamamaktı, erişememek, sevişememekti.

Bunca yıllık uykudan uyanınca prenseste mutsuz olacaktı belki. Gördüğü o kadar düşü anımsayacaktı. Unutacaktı… Anımsayacaktı…

Benim için de geç bir sevgiydi. Ben seversem yüzyıl öncesinden sevecektim. O yüzyıl geçmiş bir sevgiyle sevecekti beni. Aramızda kaç takvim uzaklığı vardı. Bir öpücük bu uzaklığı kapatmaya yeter miydi?

Öte yandan sevmek göze almaktı. Sonuna kadar gitmekti. Cesaretti.

Ama ben biliyordum. Prenses uyanır uyanmaz, beni eskisi kadar sevemeyecekti.

Beklerken içinde duyduğu tutku bitecekti. Aramızdaki o geçit vermez orman, o karanlık, o giz bitecekti. Bu sorumluluğu alamazdım. Paylaşacak tartışacaktık. Sevmenin zahmetini iki kişilik özveriyi taşıyabilecek miydik?

Bence sevmek sessiz ve tek başına bir şeydi. Çünkü sevmek de yalnızdı. Kendi kendimize beslediğimiz, büyüttüğümüz bir şeydi sevmek. Kendi kendimize biriktirdiğimiz bir şey. Biriktiririz içimizde öylece yığılı durur.

Aslında çok  uyandırmak istiyor, hem çok korkuyordum.

O uyuyordu.

Ben seyrediyordum.

O uyuyordu.

Ben düşünüyordum.

Uyanınca başlardı arayışlar, pişmanlıklar, umutlar, çırpınışlar, sürüklenmeler.

Sorular, cevaplar, duygu alışverişleri, ihtiyaçlar, arzu etmeler, sevişmeler, uyanmalar, sabahlar akşamlar, tv, haberler…

Duman inceliğinde bir boşluk dolanıyordu içimde.

Sevmek kendi kendimizi büyülemektir.

O uyuyordu

Ben büyüleniyordum

Çok güzeldi

Ansısın anladım ki bu masaldı güzel olan.

Bu masalı seviyordum ben.

O hep uyuyacak

Ben hep onu seyredeceğim

Öpmeyeceğim

 

 
Toplam blog
: 271
: 606
Kayıt tarihi
: 16.05.08
 
 

Güzel sanatlar fakültesi Müzik bölümüne gitmeme rağmen, fakülte sonunda yıllardır yaptığım turizm..