- Kategori
- Şiir
Kendi kendine… Korku-yorum
Ve gönül Tanrısına der ki: - Pervam yok verdiğin elemden; Her mihnet kabulüm, yeter ki Gün eksilmesin penceremden! Cahit Sıtkı TARANCI
Yalnızsındır…
Bir yerde, bi şekilde
Nasıl anlatılır ki…
Sinsi bir büzülüş sarar etrafı
Kendi kendinle konuşursun
Televizyon, gazete
Önceleri pek anlamazsın
Gece ilerlemiştir
Sinsi mahmurluk, ertelersin
Yatmakla yatmamak arasıdır
Hani
Tavşan uykusu derler ya
Tek gözle uyumak
İşte öyle bir şey
Sanki bir an kapıdan...
Bir tıkırtı duyar gibisin
……..!?
Kim?
Hiç kimsedir aslında
Kendin, kendinden ürkersin
Ya elektrikler kesilirse
Başucunda el feneri
Can simidi.
Bulunduğun ortamda
Başkası yok ki
Ama gel de kendine anlat
Aslında,
Kendi kendinin öcüsü olursun
Korkarsın…