Kendi yıldızını bulmak

Bir zamanlar yazılarını yazmak üzere okyanus sahiline giden aydın bir adam varmış. Çalışmaya başlamadan önce sahilde bir yürüyüş yaparmış. Bir gün sahilde yürürken plaja doğru baktığında dans eder gibi bir hareketler yapan bir insan silueti görmüş.

Başlayan güne dans eden biri olabileceğini düşünerek gülümsemiş ve ona yetişebilmek için adımlarını hızlandırmış. Yaklaştıkça bunun bir genç adam olduğunu ve dans etmediğini görmüş.

Birkaç adım koşuyor, yerden bir şey alıyor ve yumuşak bir hareketle okyanusa fırlatıyormuş.

Biraz daha yaklaşınca seslenmiş:

- Günaydın. Ne yapıyorsun böyle?

Genç adam durmuş, başını kaldırmış ve cevap vermiş:

- Okyanusa deniz yıldızı atıyorum.

- Sanırım şöyle sormalıydım, demiş, bilge adam...

-Neden okyanusa deniz yıldızı atıyorsun?

- Güneş çoktan yükseldi ve sular çekiliyor. Eğer onları suya atmazsam ölecekler.

- Ama delikanlı, görmüyor musun ki kilometrelerce sahil var ve baştan aşağı deniz yıldızıyla dolu.

- Hiçbir şey fark etmez.

- Genç adam kibarca dinlemiş, eğilerek yerden bir deniz yıldızı daha almış ve dalgalanan denize doğru fırlatmış.

- Bunun için fark etti.

Bu cevap bilgeyi şaşırtmış. Ne söyleyeceğini bilememiş. Geriye dönmüş, yazısının başına geçmek üzere kulübesine gitmiş. Gün boyunca bir şeyler yazmaya çalışırken genç adamın görüntüsü gözünün önünden gitmemiş. Aklından çıkarmaya çalışmış, bir türlü olmamış. Nihayet akşama doğru fark etmiş ki o koca bilim adamı, o büyük şair, bu gencin davranışının özünü kavrayamamış. Çünkü bu gencin aslında yaptığının evrende bir gözlemci olmayı ve olup biteni izlemeyi değil, evrende bir oyuncu olmayı ve bir fark yaratmayı seçmek olduğunu anlamış. Utanmış.

O gece sıkıntı içinde yatmış. Sabah olduğunda bir şey yapması gerektiğini bilerek uyanmış. Yataktan kalkmış giyinmiş sahile inmiş ve o genci bulmuş. Ve bütün sabahı onunla okyanusa deniz yıldızı atarak geçirmiş.

Lauren Tseley

Bu güzel hikayeyi yıllar önce Hıncan Uluç'un köşesinde okumuştum ve aynen dediği gibi kesip saklamıştım...

Hıncal Uluç ta bu hikayeyi Türkiye Genç İş Adamları Derneği'nin aylık "Genç Bakış-Young Vizyon" adlı bülteninde okumuş ve bu muhteşem hikayenin sonuna Genç İşadamları Derneğinin yorumunuda eklemiş. Ben de aynen yazının sonuna bu yorumu ekliyorum çünkü yazı ile özdeşleşmiş bir yorum olduğunu düşünüyorum.

Hepimize bir fark yaratma yeteneği bahşedilmiştir. Eğer biz o genç adam gibi,
bu yeteneğimizin farkına varabilirsek, görüş (vizyon) gücümüz sayesinde geleceği şekillendirme kudretini elde edebiliriz.

"Hepimiz kendi yıldızımızı bulmalıyız. Eğer yıldızımızı akıllıca ve iyi fırlatabilirsek,
yirmi birinci yüzyıl hiç kuşkusuz harika bir yer olacaktır."

Fark yaratma yeteneği..

Ne güzel bir deyim bu..

Söylenmesi bile güzel.

Fark yaratma yeteneği..

Bu gerçekten hepimizde var..

Ya yıldızlar..

Milyonlarca..

Harika bir 21. yüzyıl istiyorsak, evrende bir gözlemci olup, olup biteni izleme yerine,

evrende bir oyuncu olup, fark yaratmayı seçmemiz gerek.

Haydi, kendi yıldızımızı bulalım ve farkı yaratalım..

Hemen..

Bugün..
Vakit geçirmeden!..

Bu güzel hikayeyi de sizlerle paylaşmak istedim.. herzaman kulaklarımda çınlayan bir cevap için bile

bu yazıyı okumuş olduğuma çok mutluyum "bunun için farketti"

Sevgiyle kalın...