- Kategori
- Şiir
Kendimden kaçtığımdandır
Bana elini verdiğin gün
Başka kimse tutmasın diye sıkmıştım
Dünya genleşiyor sanmıştım o anda
Yürürken sanki bir halı gibi yumuşacıktı yollar
Sanki sahne ışıkları gibi apaydınlıktı çevremiz
Galiba rüzgâr da esmemeye kararlıydı bir süre
Çünkü kulağımıza fısıltısını dahi getirmemişti
O gün doğa da kararlıydı sihrimizi bozmamaya
Sadece kalplerimizin atışlarıydı duyulan…
Yoksa o gün Dünya da mı bir süre durmuştu?
Simdi; sorularla yoğrulan vehimlerle yaşarken
Varlığının izlerini kuytularda aradığıma bakma
Seni ararken kendimden kaçtığımdandır…
Bojidar Çipof
5 Eylül 2014 Yeşilköy