Kendime cevap

Gitmedim.. Buralardaydım hep. Söyleyecek sözlerim vardı elbet. Önce onları bir araya getirmek için zaman bulamadım. Zamanı bulduğumda sözlerimi toparlayamadım. Artık paylaşılmaya hazır hale geldiğinde ise gündemler değişmişti.

Ritmi tutturamadım. Tüm kalemler tutturmuş gidiyordu, ne güzel. Biraz ondan heves ettim, biraz bundan. Karalamak istedim üç beş satır.. Yok.. Benimki eşlik etmekten ziyade bir hışırtı olacaktı, en iyisi geri çekilmek dedim.

Nasıl olsa bir gün gelir yeniden güç bulur ve yazarım dedim kendime. Konu, zaman, sağlık bulur yazarım.

Hayat çok hızlı akıyor. “Yazarım” deyip gelecek zamana ertelediklerin var ya, onlar bir kere ertelenmişse hep erteleniyor. Diyeceğim o ki; erteleme..

Behçet Necatigil’in o şiirini bilmesem kendime kızmayacağım. Hani şu; “Sevgileri yarınlara bıraktınız, çekingen, tutuk, saygılı.. Vermeyi az buldunuz, yahut vakit olmadı..” dizeleri.. Hayatımı inşa ederken en kuvvetli harcımdı bu şiir. Olmak istemediğim benle, artık olabileceğim kendim arasındaki sınırdı.

Ama gerçek hayat öyle mi.. Biriktirdiğin kelimeler bir süre sonra ezbere dönüyor. Her zaman kaidelere uyamıyorsun, her şeye hazır olamıyorsun. Bir hayat var yaşaman gereken ve bir şeyler seni çekiştirip duruyor. Aynaya bakamıyorsun her zaman, gölgen seni takip edemeyebiliyor. Hızlı yol almak istemiyorsun ama bir bakmışsın ki koşturuyorsun, nefes nefese kalmışsın. Sahi nereye gidiyorsun böyle, gitmeye olan bu tutkun niye.. İlerlemek güzel de, hani hazırladığın bohçan, sevdiklerin, söyleyeceklerin.. Yanında götüreceklerin nerede.. Diyeceğim o ki; acele etme..

Yoksa gitmediğin halde kalamıyorsun. Buradayım desen de bir karaltı gibisin seçilemiyorsun. Susmadığın halde işitilmiyorsun. Algılaman için beş yol, bir kalp var. Yaşam ışığın onlar. Diyeceğim o ki, onlara iyi bak.. Gör, işit, kokla, dokun, tat, hisset.. Biri eksildi mi dengen bozuluyor. Azalıyorsun. Etkilenmiyor, etkilemiyorsun.

Ertelediğin hayat geri gelmiyor. Pişmanlığın hesabı yalnızca yaşadıklarından biçilmiyor. Bilhassa yaşamadıkların, yapamadıkların seni vuruyor, deliyor.

Şimdi özlediğin, olmak istediğin, emek vereceğin yerdeysen sorun yok. Kendine bile az gelebilirsin ama aldırma buna, yeniden başladın ya..

Dersini aldın, hadi şimdi kaldığın yerden devam..

Resim : www.istanbulgallery.com