Kendimin yakın tarihi...

bu gece en ağır melodileri çaldı aşağı mahallenin orkestraları
ne ay avuttu gönlümü, ne de sukun içinde salınan dalgalar...

dolunay, sadece bir kaç gün kaybetmişti dolunaylığından, bense yıllarımı
bir tekne güvertesinden böyle göründü yeni yılım, sene-i devriyem..

tarih, temmuzun yirmialtısını gösterdiğinde yapraklara düşen gölgeler
salındı şöyle bir bir..
bir salınmakla geçer mi ömür?

yaşamımda en özel yeri.. hatıralarım mı alır?
yaşanmış her anında doymuşsan, geriye hatıra mı kalır?

yalnızlıklar, hatıralarımızda kalan boşluklara verilen adlardır..
benim boşluklarım.. hatıralarım.. en yangın yerinde.. delicesine.. .
bir temmuz sonu

tarihlerden temmuzun yirmialtısında. . dalgalara düşen gölgeler..
bir kaç gününü geçirmiş dolunayın yakamozlarını bile hiçe saydılar bir ömrü tüketirken..