Kendine Gülebilenler

Sağlam irade, damıtılmış duru akıl, gani gönülle, sahiden tevazu sahibi olmayı gerektirir kendine gülebilmek. Keskin zekalıdır genelde kendine gülen. Elin makaraya saracağı, sarakaya alacağı halini, eksiğini, yanlışını herkesten önce dillendirip; tiye alınma ihtimalini o saniye toprağa gömer. Şahsıyla, kişiliğiyle kafa bulunma, karakteriyle dalga geçilme olasılığını anında sıfırlar özüyle maytap geçen.

Özgüveni tamdır. Eleştiri kaldırma eşiği yüksek. Öyle her işe kızmaz, bozulmaz. Eften püften şeye darılmaz. Yersiz alınganlık göstermez. Kendine gülen; çapı geniş, vizyonu engin, hayat görüşü demlenmiş, hazımlı, kişiliği oturmuş adamdır/kadındır. Herkesten evvel egosunu çiğner, hatasının, yanlışının altını çizer. Alem adil bilir terazisini. Varı yoğu kendine yontmaya çalışmaz.

Sivri dillidir genelde ama… Nefsine de en ağır şekilde yüklenir. Alaycı halleri de görünse de…  Temelsiz değildir tiye aldıkları. Haksızken, durduk yere iğnelemez kimseyi.

Özeleştiri yapan, herkesin iyi yanını da, kötü yanını da her ortamda, her şekilde rahatla dile getirebilendir. Keskin muhakeme gücü; karşı saldırılara karşı en etkili panzehiri. O nedenle kolay etkilenmez şer yaklaşımlardan. Hatta onu olumsuz şartlarla kuşatıp, dize getirmeye, vazgeçirmeye, pes ettirmeye çalışanlar… Tüm bu kasvetli ortamın, kendine gülen tarafından gücünün katalizörüne dönüştürüldüğüne şahit olurlar; açıklanamaz bir hayret duygusuyla dolarak/donarak.

O izin vermedikçe, sırtı getirilemez yere. Kendine gülmeyi bilen, en sağlam zırhı giymiştir tenine. Kalbi tunçtan, ruhu çeliktendir. El alemi yıldıran, bezdiren şeyler, yel alır yalnızca ruhundan. Ona yönelen en kirli, en art niyetli bakışı, davranışı; kaşla göz arasında yerle bir eder. Buz gibi eritir. Bin bir musibetten hayır çıkarmaya alışıktır. En belalı halleri lehine çevirir, hayretler içinde bırakarak herkesi.

Kendine gülmek yürek ister. Art niyetsiz bir demlenme halidir de bir bakıma. Çapını, kapasiteni okkalı tartılara vurmandır. Hayatın tokadını yemeden önce, “ Kendine gel!” uyarısıdır iç sesinin. Hep birlikte dinlememizi önersem de, iç dünyamızda olup biteni… Kimi dinler bu sözümü, kimi umursamaz.

Büyük bir ayrıcalıktır kendine gülebilmek. Fark edenin değerini anladığı, fark etmeyenin gücünden ruhunu mahrum bıraktığı…

Aklı başında insan, kendine gülmeyi bilendir. Avareye yol göstermek gereksiz…