Kendine iyi bak...

Bilen biri bana şu amerikan filmlerinden fırlayıp çoğumuzun diline yapışan "Kendine iyi bak!" kalıbının ne tür bir çeviri olduğunu açıklayabilir mi? Yani sözcüğü sözcüğüne mi, anlam olarak mı bir çeviri söz konusu olan? Demem o ki, bu kalıbın özgünü de böyle karşıdakini geri zekâlı yerine koyuyormuşçasına bir çağrışım taşıyor mu?

Sizleri bilmiyorum, gerek yüz yüze ve gerekse telefon görüşmeleri sonrasında ayrılırken eş dostun çoğu dilemiyor, buyuruyorlar: “Kendine iyi bak!” Ben böyle bir buyruk -hadi biraz hafifletelim- bir öneri algılıyorum. Yani ben özüme dikkat etmeyecek kadar geri zekâlıyım ya da aklı henüz ermeye başlamamış bir çocuğum, o yüzden uyarılıyorum : “Kendine iyi bak!”

Aslında bunun iyi niyetle, dostça söylendiğini biliyorum ama sorun bu yabancı kalıbın bizim öz ilişkilerimize yamanmasından kaynaklanıyor. Sanki bu konuda Türkçenin eksiği varmış gibi! Ne oldu "Güle güle", " İyi günler", "Sağlıkla (sağlıcakla)", "Görüşmek üzere" vb. gibi dileklerimize?

Bir dilekten çok bir buyruk yapısında değil mi "Kendine iyi bak"? İyi, bakayım. Pekiyi ne yapmam gerekiyor kendime iyi bakmam için? Siz söylemeseniz terli terli su içip, soğukta ceketsiz mi gezeceğim? "Ulan bu salağı uyarmazsak kendine dikkat etmez" mi olay? Biliyorum, hiç kimsenin kastettiği bu değil ama... Bu üç sözcüklü tümcenin (niyetin değil)Türkçedeki yorumu (bana göre) bu. Aynı, annelerin çocuklarına "Karşıdan karşıya geçerken dikkat et" uyarısı gibi.

Bana "iyi günler" dileyin, "sağlıklı günler" dileyin, "Tekrar ve en kısa zamanda görüşmeyi" dileyin... Ama beni çocuk ya da geri zekâlı yerine koyup "Kendime iyi bakmamı" buyurmayın. Bilen biri açıklayabilir mi bana, bu kısa tümcenin özgünü de böyle saçma bir buyruk mudur yoksa yanlış bir çeviri ve aktarma mı söz konusu? Kendinize iyi bakmanız için benim uyarıma ihtiyacınız yok..onun için;

Kalın sağlıcakla...