Kendini İfade Etmede Başarının Formülü

"Kendini İfade Etmenin 10(ar) Yolu" başlıklı yazımdan sonra yıllarca birlikte çalışmaktan büyüüük keyif aldığım can arkadaşım, düşünce ve duygudaşımdan bir mesaj aldım: "Babür'üm yazını okudum. Çok derinlikli bir konu sanki biraz yarım kalmış hissi verdi bana belki devam yazın olacak.. Eline emeğine sağlık." diyordu.

Bu konudaki üçüncü yazım bu. Ve bence otuz üç yazı daha yazabilsem yine de "yarım kalmış hissi ver"meye mahkûm bir konu. Çünkü içinde insan var, sanatın her dalı var, psik- ile başlayan bilim dalları var. Blog değil kitaplar yazılası bir konu bu. Mutlaka yazılmıştır da derli toplu ve tümden anlatanına rastlamadım henüz.

"Kitaplar" deyince, Yuval Noah Harari'nin 2012'de yazmış olduğu  "Hayvanlardan Tanrılara Sapiens" kitabı var elimde. Geçen hafta başında başlamıştım. Şimdilik iyi gidiyor. İki kitabı daha var. Tümünü okuyunca üzerlerine bir blog yazmayı düşünüyorum. Ancak, "kendini ifade etmek" konusunu kitabın başlarında bir yerde görünce dayanamadım ve ilgili kısa bölümü buraya aldım. Koyulaştırmalar bana ait:

"Kurgunun ortaya çıkışı sayesinde, aynı genetik yapıya sahip olan ve benzer çevre koşullarında yaşayan insanlar, çok farklı hayalî gerçeklikler yaratabiliyor ve kendilerini farklı normlar ve değerler aracılığıyla ifade edebiliyorlardı.

Örneğin 30 bin yıl önce yaşamış ve günümüz İstanbul'unun olduğu yerde bulunan bir avcı-toplayıcı grubun, günümüz İzmir'inde bulunan bir gruptan farklı bir dil konuştuğuna inanmak için pek çok sebep vardır. Bu gruplardan biri barışçıl, diğeri savaşçı olabilir. Belki de İstanbul grubu komün yaşamı sürerken, İzmir'deki çekirdek ailelerden oluşuyordu. İstanbul halkı koruyucu ruhlar için tahtadan heykeller yapmaya saatler harcarken, İzmir'dekiler dans aracılığıyla ibadet ediyorlardı. Belki ilk grup reenkarnasyona inanırken ikinci grup bunun anlamsız olduğunu düşünüyordu, bir toplumda eşcinsel ilişkiler kabul edilirken diğerinde tabuydu."

Tam olarak örtüşmüyor benimkilerle. Ama normal. Harari, toplu kendini ifadeyi konu edinmiş; ben, örneklerimi seçerken tekil ya da bireysel/kişisel kendini ifadeyi ele alıyorum.

Şurası kesin; konu, tee tarih öncesinden başlıyor ve evrende iki insan (ya da insan benzeri iki canlı) kalana kadar varlığını hissettirecek. Sonsuz da diyebiliriz.

Sanal dünyada da var kendini ifade etmek… Adları farklı olabilir ama hep aynı amaca hizmet ediyorlar. Bildiğimiz yazı, müzik ve resim dışında emotions [1] var, reactions [2] var, çıkartmalar [1] var, ifade simgeleri var vb. Bunlar, bazen öyle oluyor ki, uzuuun uzun cümlelerle anlatmanın mümkün olmadığı duygularınızı farenin bir tıkıyla karşı tarafa göndermenize olanak veriyor. Tabii karşıdakine de…

Son bir şey daha (formül): Kendini ifade etme sanatında zamanlama çok çok önemli! Bütün yollarda (edebiyat, resim, müzik, konuşma, yazışma vb.) başarı için zamanı (ve mekânı) iyi kullanmak, ne çok erken, ne çok geç davranmamak gerekli. Bunun da yolu; donanım ve deneyimden geçiyor… Donanım için bol bol okumak, deneyim içinse sosyalleşmek şarttır! Ancak, birbirini tamamlar bunlar. Biri yapılmazsa diğeri sakat kalır.

Sanal dünyamızda bile sosyalleşme olası artık… Gerçi henüz emekleme çağında olsa da sosyal medyamız var, forumlar var, tartışma grupları ve bu bloglar var. Buralar -yeterli olmasa da- bir sosyalleşme, bir deneyim alanıdır bence. Öteki ayak, donanımsa size kalmış. Kolay gele…

[1]: Bkz: Manşet resmi,

[2]: Bkz: http://blog.milliyet.com.tr/feysbuk-un--layk-i/Blog/?BlogNo=584378 Manşet resmi, Şekil 1b.