Kendini isimlendirmeler

Yazmaya başladığımdan beri, hiç gerek duyacağımı sanmadığım, kişisel sataşmalarla hiç ilgilenmediğim için sinirlenmediğim bir iki şey olmuştu. Buna birikim de denebilir.

Nedense bu aralar aslında uzunca bir süredir izlemekten kaçındığım ve herhangibir sebepten habercime kayıtlı olan

birkaç bloggerin başlığı ilgimi çekti.

Yine nedense, kendini sıfatlandırmalara karşı doğuştan antipatim var. ''Ben çok duygusalım'', '' mantıklıyımdır'',

''çok hassasımdır''..vs., vs. Çok gereksiz bulurum bu sıfatlandırmaları insanlar kendilerini anlatırlarken. Kesinlikle de öyle olduklarına inanmam.

Ya da isimlendirmeler. Kimden ilham alarak ve neye dayanarak insanlar kendilerini '' ben buyum '' diyerek, herhangibir meslek sahibi olmanın dışında isimlendirirler hiç bilemem.

Alçak gönüllülüktür esas olan, insana saygıdr, hakaret sözcüklerini değil kullanmak, kullananları yontmakla görevli hissetmektir kendini, derin sevgi duymaktır koşulsuz. Eleştirilmeye de açık olmaktır. Bir lokma bir hırkaya talim etmek zorunlulk değildir ama aslolan kıskanmamaktır, son derece nahif, duru ve akıllıca ortaya konanları.

Bilgelikten anladıklarım bunlardır.

Adına yazmadığımı bilmesi önemli ve gerekli olan diğer blog yazarı arkadaşımdan da haddimi aştığım için özür diliyorum.

Sadece kişisel sinirimle ilgiliydi anlattıklarım ve kendime engel olmak zorunda hissetmediğim için dökülüverdi sözcükler ve yayına aldım gitti.

p.s. Megalomani rahatsızlığı, adıyla son derece bilimsel açıklanabilirliği olan, amansız olmayan, tedavi edilebilen bir arazdır. Türk bilim adamlarının güvenilirliğini referans gösterebileceğimden de emimim. Tecrübeyle sabittir.