Kendinizden bir şeyler katabilirsiniz

Büyükler bazı şeyleri zamana bırakın, zaman en iyi ilaçtır derler. Yaralar da zamanla geçer. Hani atasözümüzde de yer almıştır; “Bir sürçen atın başı kesilmez” derler ya. Ağrıyan baş kesilmez, yaralı el koparılıp atılmaz ki. İnsanlar da böyledir işte. Onları iyileşmesi içinde zamana ihtiyaç vardır. Dün kahrettiğimiz insanlarla bakarsınız ki bugün el ele kol kola geziyoruz. Bütün bunlara kendimizden bir şeyler katabiliriz. Buna da ihtiyacımız vardır. Her solan çiçeği koparıp atsaydık, gelecek baharda bahçemizde açacak çiçek bulabilir miydik?

***

“Bir gelin kaynanasıyla hiç geçinemiyor. Araları o kadar kötü ki
gelin aktara gidip durumu anlatıyor: 'Onu mutlaka zehirlemeliyim ama
bana öyle bir zehir ver ki, kimse fark etmesin' Yaşlı aktar geline
bir toz vermiş. 'Bunu her gün yemeğine çok az karıştır, fakat aranı
çok düzgün tut, gülümse, iyi davran ki kimse senden şüphelenmesin'
demiş. Kızgın gelin kaynanasının her yemeğine muntazam o beyaz
tozdan karıştırıp, bir ay ömrü kalan kaynanasına çok iyi davranmaya
başlamış. Aradan bir ay geçince tekrar aktara gelmiş gelin: 'Bu
zehrin panzehirini istiyorum. Zehirlediğimi anlamasın diye
kayınvalideme farklı davranmaya, gülümsemeye ve saygı göstermeye
başladım. Bu sefer onun da bana tavrı değişti, çok iyi bir insan
oldu. Şimdi benim en iyi dostum. Onun ölmesine
müsaade edemem.'
Yaşlı aktar cevap vermiş: 'Panzehire ihtiyaç yok. Sana verdiğim
zehir sadece tuzdu. O bir parça tuz, bugüne kadar kaç insanın
arasını düzeltti anlatamam."

***

Hadi biz biz anlayamıyoruz diyelim. Sabırsızlığımıza geliyor diyelim. Bari hiç olmazsa bizi anlayanlarda mı yok? Bugün öyle aktarlara ne kadar da ihtiyacımız var bir bilseniz.