Kendisini öven, başkasını kötüler; övgüde ölçü nedir?

Bu ‘blog’ yazımı gündeme getirmemin ve klavyeye almamın başlıca nedeni, Milliyet Blog Web Sitesi’ne yıllarını vermiş; ancak aralarında ‘övünmenin’ ölçüsünü kaçırmış olan ‘blog’ arkadaşlarıma ithaf ediyorum.

Bu tatil günü ilköğretim, daha doğrusu ilkokul yıllarıma doğru bir yolculuk yapalım mı?

İlkokul yıllarımda okul kooperatiflerinde Uludağ, Çamlıca, İzmir’in Suga gazozları 25 krş’a satılırken,öğrenci için fiyatı oldukça pahalı olan Coca cola’yı ‘hava atarak’ içmek yerine; arkadaşımla paylaşmanın mutluluğunu yaşarken bilmeden ‘grup dinamiği’ bilincine varıyorduk.

Diğer yanda ise ‘80’li ‘90’lı yıllara gelindiğinde daha ilköğretim, lise sıralarında okuyan oğlum ve arkadaşları ayaklarında fiyatı 200.- TL. ve yukarı olan Reebock veya Nike marka ayakkabıların en üst modellerini giymekle birbirlerine hava atıyordu. (övünüyorlardı)

Günümüzde ise, çevremizde ve hatta az da olsa Milliyet Blog Web Sitesi’nde ‘kendini beğenen’ ve ‘övünen’ arkadaşlarla çok sık karşılaşabiliyoruz.

İnsanın kendisinisürekli ‘övmeyi’ alışkanlık haline getirmesi ve başkaları tarafından ‘övülmeyi’ beklemesi ve sevmesi ‘Narsistik Kişilik Bozukluğu’ olarak da ortaya çıkabiliyor.

Bu kişiler kendilerini ‘mükemmel’(perfectionist) görürler ve başka insanların onaylaması ile kendilerini ‘mükemmel’ hissederler.

Kendisini ‘öven’ bir kimse, farkına varmadan veya bilinçli olarak arkadaşını/dostunu ‘kötülemekte’ ve ‘küçük görme’ eğilimi taşımaktadır.

İşte  ‘Adama en çok koyan da nedir biliyor musunuz?’ diye soran bir ‘yazara, kendi yanıtı şöyle oluyor:’ ‘Bu tiplerin blog yazılarıyla aynı  seyir defterinde  veya blog kategorisinde yan yana yayında olmak!..’ ifadesi ‘site’ arkadaşlarıyla aynı ortamı paylaşmak istemediğini açıkça ortaya koymaktadır.  

Çünkü ‘övünmek,’ ‘site’ arkadaşlarını ‘hakir,’ ‘küçük’ görmekten kaynaklanıyordu.

Nitekim ‘Eh!.. Ünlü blogger olmak kolay değil…’

‘Böyyük blogger olmak gerek…’ sözleriyle kendisini‘öven’ bir ‘yazar’ın ‘ kendine hayran olması,’ ve ‘sosyo-psikolojik’ anlamda‘büyük’ sanmasından kaynaklanmaktadır.

İslam Dini’nde; Lokman Suresi’nin 18. ayet-i kerimesinde ise mealen, “Allah, kendini beğenip övüneni sevmez.” buyurmuştur.

İslam Dimi’nde;“Övünmek haramdır.”

Bir kimsenin kendindeki ‘hasletleri,’ ‘üstün özellikleri’ her fırsatta arkadaş ve dost toplantılarında herkesin önüne sermeyi alışkanlık haline getirmek, bu hal ‘övünmek’ olur.

Unutulmaması gereken nokta şudur:’Övünmeyeceğiz’ ‘mütevazı’ olacağız diye kapitalizmin vahşi kurallarına karşı ‘edilgen’ ve ‘pasif’ kişiliklerimiz ile mi ayakta kalabilme mücadelesinde ‘başarılı’ olacağız?

‘Övünmek,’ ‘övülmek’ ve ‘övmek’ eylemlerini hiç mi yapmamalı mıyız?

Geçmişte ‘öğrenciliğimiz’ ve ‘kariyer patikamız’da elde ettiğimiz ‘başarılarımızı’ anlatmak ‘övünme’ midir?

Ayrıca ‘sporda’ veya herhangi bir ‘sanat’ dalında gösterdiğimiz ‘üstün performans,’ kazandığımız ‘madalyaları’ anlatmak da ‘övünme’ midir?

Toplumsal normlardan esinlenerek; ‘ağırbaşlı’ veya ‘olgun’ kişiliği ile ‘gerçek insan’ olabilmeyi başarabilmiş ‘olanlar’ ancak “doğru zamanda, doğru yerde” ‘kendilerini’ ve ‘yaptıklarını’ anlatsalar dahi ‘övünme’ fiili olmayacaktır.

Övgüde Ölçü: “Doğru zamanda, doğru yerde” anlatmak, söylemek, demek, ifade etmektir…

Saygılarımla,16.02.2013