- Kategori
- Doğal Hayat / Çevre
Kentlerde mutsuzuz-Doğada neden mutluyuz?
Doğada Olmak-Doğa Olmak
Kentlerde mutsuzuz.Çünkü ait olduğumuz bir yer değil kentler ve sistemin bize dayattığı yaşam şekli.
Beton binalarda, ayaklarımız toprağa hiç değmeden yaşayıp gidiyoruz.Elimiz bir ağaca dokunmadan geçip gidiyor yaşam, bizler dokunmadığımız/ dokunamadığımız ağaçların yanından geçip gidiyoruz.
Evlerimiz için kimyasal kokular alıyoruz, doğada ise en muhteşem kokular yabani otların kokusu.
Yürüdükçe değdiğimiz adaçayları, kekikler ya da yabani nanelerin kokuları eşlik ediyor.Başucumuza asılmış bir demet otun kokusunun yerini tutmuyor satın aldığımız hiç bir koku...
Geceleri yanan ateşin kokusu gecenin serinliğinde doğanın kokusuna karışır.Nasıl bir özlemdir bu...
Müzik mi? Gece kuşlarının sesini, baykuşların sesini dinlemek tüm gece boyunca...Müzik bu...Vadinin bir yanında gelir bir baykuşun sesi, diğer tarafından bir diğeri yanıtlar.Zihin odaklanır bu seslere, seslerin izini takip eder gece boyunca...
Karanlık bir yarın kenarından vadideki gölgeli alanları ya da ayın ışığıyla aydınlanan bölgeleri izlerken insanın kuş olup vadinin derinliklerine süzülesi gelir...
Gökyüzünde yıldızları, bulutlu görünümlü samanyolunu izlerken insan o sonsuzluk denizinde yüzdüğünü bilir, oraya ait olduğunu.
Mutluluk...
Hissed
O anlarda mutluluk budur diye tanımlayamaz insan çünkü o anda kavramlardan da soyutlanır.Tanımlama ihtiyacı duymaz artık hiçbirşeyi.
Kimliksizdir.
Sa
www.benimustamyeryuzu.com
Burcu Barış Künar