Kerim Korkut, Yeni Dünya Düzeninin Şifreleri / Mücadelenin Yanlışlığı

Uyanıklar insanoğlunun bu zaafını bilirler. Değer verdiğimiz şeyleri elde etmek ve korumak için “mücadele” diye bir şey icat edilmiş.

Mesela “şan”ını. “Şan” nedir, bilmiyorum. Bunun için bile büyük mücadeleler veren, hayatını ortaya koyan, ölen öldüren kimseler var. Hatta bazılarına göre hayatın gayesi buymuş.

Mücadele bir yaşam formatı isteyen böyle yaşayabilir; ama bunu yaşamın bir gereği gibi görmek/göstermek yanlış.

Mücadele etmek zorla almaktır, sen niye vermiyorsun da insanlar zorla alıyor, hakkı olan şeyi elde etmek için ölmek ne demek!

Vermiyor mu vuracaksın kafasına alacaksın, ne mücadelesi. Haklarınızı mücadele ederek alıyorsanız diktatörlükten bile kötü bir düzenle yönetiliyorsunuz.

Medeni toplumlarda mücadele diye bir kavram olmaz, insanların hakkı verilir çünkü. Bizim Köroğlulular hoşlanmaz böyle şeylerden, yiğit diyecekler ya. Kaşını gözünü kanatarak alınan gülün anlamı farklıymış, Çingene Naciye’ye 5 lira ver al, ne farkı!

Sorun bunlarda değil bunlara kahraman yiğit falan diyenlerde… Gidin mezarlıklara bakın yarısı bunlara ait!

Mücadele, içinde akıl barındırmayan bir davranış, var olmak için yok olmak.

Mazeretleri de hazır, “Mecburuz!”

Söylemlerde isteklerimize ancak mücadele ederek kavuşabileceğimiz öğretiliyor. Çocuk/genç bu öğreti üzerine alıyor eline kılıcını… Sizin kelle kesen anlayışlarınızda mücadele gerekliydi belki, bizim Korkut’umuz elimizi yüzümüzü kanatmadan gül toplayacağımız bahçeler yapacak!

Kötülerin amacı bu zaten, gaza getirip kispet giydirmek ama minderin yönetimi şeytanda, yani kazanamazsınız; oyun sürsün diye arada kazandırırlar ona aldanırsınız.

Arkanızdan ağıt yakıp heykelinizi dikerler, tarihe geçersiniz. Bu adam ne yaptı? Emperyalizme karşı mücadele etti. Peki sonuç? Emperyalizm kazandı, kendi de öldü. Ama sonuç hâsıl olmamış ki, olsun mücadele etti ya, bırakkkk yaaaa!

Ben o emperyalizmin karşısına tek tek çıkmam bir kere, yiğidimi yollamam, bir millet olarak yürürüm!

Adam boşuna öldü, yani Niyazi!

Bir şeyi elde etmek bir yere ulaşmak için de mücadele var… Gereklerini yapıyorsan ve hak ediyorsan zaten verilmesi gerekir ne mücadelesi? Sınav, yarışma son derece yanlış ilkel yollar.

Mücadele masum değil bedeli var; yolun sonuna varıncaya kadar (tabi varabilirsen eğer) başına gelmedik kalmıyor, ayaklarının altında ezilen çiçekler de cabası.

Mücadele ile elde edilen her şeyi ben normal yolla alırım, çoğu da gereksiz abuk sabuk şeyler, “onur için mücadele”

Bu konuda yazılarımız devam edecek.