Kerim Korkut’la yeni ufuklara doğru/ Kardeşlik

Türkiye’deki bütün halk, 76 milyon kardeşmişiz. Vatan bütündür parçalanamaz, birlik ve beraberlik içinde, birimiz hepimiz hepimiz birimiz için, birbirimizi severek, yurdun dört bir yanı, memleket baştanbaşa, Edirne’den Kars’a, benim memleketim… Sizce bunlar nedir? Memleket sevgisinin tezahürleri mi? Bir arada yaşayan insanların birbirlerini sevmeleri gerektiğini mi anlatıyor? Aynı ülkenin çocukları birbirinin kardeşi mi denilmek isteniyor?

İyi ama hani kardeş olmasak düşman mı olacağız? Kardeş olduğumuz söyleniyor da şimdi dost muyuz? Yine birbirimizi kesiyoruz. Bir ailenin fertleri, bir ülkenin insanları neden bir birine bağlı olmak zorunda? Yapıştıralım isterseniz. Ben anlamıyorum. Halkı da anlamıyorum, yöneticileri de. Ülkemizi sevmemiz gerekiyormuş. Sanki mecburuz. Beğenirsem severim, hem sana ne!

Birbirini yiyen, bin parçaya bölünmüş insanları tek bir ideal etrafında birlik ve beraberlik içinde bir araya getirecekmişiz. Ülkemizin dirliği, esenliği, halkımızın mutluluğu… Millet olmak buymuş. Ama ne hikmetse biz millet değil illet olmuşuz. Kuru kuruya vatanını sevmek olur mu ya! Lafonten’den masallar. E siyasetçilerinizin bi halt bildikleri yok ki, çıkıp halkın karşısına ne söyleyecekler.

Zaten halkımız o kadar geri düşünceli ki seçim zamanı meydanlarda bu masalları anlatan yöneticilerini alkışlıyor. Bırak bu hikâyeleri bana çözümden bahset demiyor. Seçim konuşmasının yarısı birlik beraberlik masalları olan bir partinin yüzde bilmem kaç oyu var. Gelişmiş ülkelerde bunları dinlemezler bile. Yani ülkeyle ilgili hiçbir projeniz, düşünceniz olmasa bile bu masallarla partiniz oy alabiliyor. Bahçeli’sini, Tayibini New York’ta konuşturun insanlar dalga geçer. Bu masalları sadece bizim gibi geri kalmış ülkelerin halkları yutar.  

Kardeşlik masalları bilgisiz, beceriksiz, ülkeye bir şey veremeyen yöneticilerin halkı uyutmak için kullandıkları bir argüman. Çok da etkili, işe yarıyor. Amucam ta oradan bağırıyor “Lafa bak lafa, ağzını seviyim, gonuş!” Kardeşlik masalları vatan millet Sakarya edebiyatının bir parçası. Halen mecliste hiçbir düşüncesi/projesi olmayan bir parti sadece bu masallarla milyonların oyunu alıyor. 50 bin kişinin ölümüne neden olan Kürt sorununu bile bu kardeşlik masallarıyla çözmeyi düşünenler var.

Miting konuşmalarını bu boş laflarla dolduran siyasileri dinleyen kimselerin boş insanlar olduğunu düşünüyorum. Senin ne yapacağın önemli, bu ülkeyi sevip sevmediğinden bana ne. İnsanlar kardeş olunca ülke düzelecek mi? Benim kardeşim var işte; birbirimizi yiyoruz.

En çok da hırsızlar kardeşlikten bahsediyor. Ayrı ayrı etnik kimlikte ve inançta kimseler biz kardeşiz diyorlar. Hatta aynıyız, farkımız yok diyorlar. Hepinizi dört yüz dörtle yapıştıralım. Niye kurtuluşu bunda arıyorsunuz? Kardeş olunca ayı Yorgi Türk’ mü oluyor? Müslümanlık tamam da ben kelle kesen Fahd’la kardeş falan olamam!

Bir de gönül kardeşliği diye bir şey çıktı. Sömürü amaçlı, kapitalizm uydurması. En çok da bu kardeş dediklerinizi şeapıyorsunuz! Ya biz sizin kardeşiniz falan olmayalım! İyi niyetiniz için teşekkür ederiz; kalsın lütfen! Halk mısın nesin sen de bir daha böyle kardeşlik sözlerine inanırsan dilerim hak ettiğini bulursun. Kardeşlik neymiş ya! Kardeşim diyor, git kapısına bir ekmek iste veriyor mu bakalım! Kerim Korkut gelecek, ülkede bu tür sahtekârlıkların kökünü kazıyacak!