- Kategori
- Şiir
Keşke Seni Görmeseydim
Keşke Seni Görmeseydim
Seni hiç görmeseydim
Vuruldum, düştüm yere
Kansız vurgun, Kansız devrim
Keşke seni görmeseydim
Hiç görmeseydim gözlerini
Gözlerini görmeseydim hiç
Böyle dalıp dalıp gider miydim
Umutlarım kabarır mıydı
Böyle dev dalgalar gibi
Tsunami olup devleşir miydi
Her şeyi önüne katıp
Yıkıp yok edebilir miydi beni
Kaşlarının altındaki kara deliklerde
Kayboldum gözlerinde
Sen bile bulamazsın beni
Ah ah! Keşke bana bakmasaydın
Bakışlarınla göğsümü delip de
Kalbimi işgal etmeseydin, hoyratça
Tarumar etmeden yerleşseydin
Hesapsız, Hor kullanmasaydın keşke
Kendi malın gibi
Kendi malın gibi
Nazikçe gireydin içeri, incitmeseydin
Keşke seni hiç görmeseydim
Hiç duymasaydım sesini
Sesinin rengini, ahengini
İçime sıcacık huzur verişini
Tansiyonumun yükselişini
Keşke hiç duymasaydım billur sesini
Neşene hayran olmasaydım da
Kahkahana durup durup bakmasaydım
Kör olsaydım da bakmasaydım
Gecelerimi bölüp bölüp
Uykularımı kaçırmasa
Şen şakrak sesin
Sabahlara kadar
Kulaklarımda yankılanmasaydı
Keşke seni hiç görmeseydim
Hiç koklamasaydım kokunu
Sadece sana ait olan
“” Aman Allahım”” dedirten
İnsanı dirilten o güzel kokunu
Keşke hiç koklamasaydım
Tekmil çiçekler bir araya gelse
Tüm çiçekçiler uğraşıp didinse
Böyle bir rayihaya eremez
Hiçbir arı bu aromayı bırakıp ta
Dönüp kovanına gidemez
Hiç kimse sevdiğinin
Senden daha güzel koktuğunu
Söyleyemez, söyleyemez
Ah ah! Ay yüzlüm Yay kaşlım
Bahtımın karası İpek saçlım
Bunca yıldır adını anmasam da
Gözlerine bakmasam
Sesini duymasam da
Herkes bittiğini sansa
Unuttuğuma inansa da
Sen hâlâ içimdesin, yüreğimdesin
Yeni bir mavzer yarası gibi, Sıcacık
Kimse bilmiyor ama
Yüreğim hala kanıyor
İnceden akıyor kanım, ılgıt ılgıt
Bunca zaman sonra
Bu gün bile kimse bilmiyor
Sen bile bilmiyorsun
Kimse görmüyor, hiç kimse
Şen bir serçe yavrusu gibi
Yüreğimde hâlâ senin olduğunu
Sen Bile Bilmiyorsun
.