Keşke Yılları Geriye Alabilseydim

Kurban Bayramı haftası, öğrencilik yıllarımın tam anlamıyla geriye dönüşü oldu. Beş gün arayla ilk önce ortaokuldan arkadaşlarımla, daha sonra da ilkokuldan arkadaşlarımla yıllardan sonra bir araya geldim.

Facebook internet sitesinin ortaya çıkması yalnızca beni değil, belki birçoğumuzu da bu denli etkilemiş ve mutlu etmiş olmalı. Her birimiz, hayatımızın çeşitli karelerinde yer edinmiş olan insanlarla; akrabalar, dostlar ve eski arkadaşlarla, artık iyice gelişmekte olan teknolojinin ve internetin sayesinde aramızda çok uzun mesafeler olsa ve yıllar geçse de, bazen bir araya gelme fırsatını bile bulabiliyoruz.

Kurban Bayramı’nın üçüncü günü akşamı ortaokuldan arkadaşlarımla birlikteydim. Dile kolay, tam 10 yıl aradan sonra bir araya geldi Şişli Nilüfer Hatun İlk Öğretim Okulu 1996- 97 mezunu 8/C sınıfı. Yaşınız kaç olursa olsun ve aradan kaç sene geçerse geçsin; eski sınıf arkadaşlarınızı gördüğünüz zaman, yine o günlerdeki anılarınıza geri dönersiniz. Ve o günlerdeki halinizi anımsar, o günleri hasretle yad edersiniz. Yaşınız kaç olursa olsun, bir tarafınız hep çocuk kalır. Ve arkadaş ortamlarında tazelenen canlı anılarla depreşir çocukluğunuz.

Yaşınız epey geçmiş olsa da, aklınıza hep en çocuksu anılarınız, yeni yetme aşklarınız gelir. Artık birer meslek sahibi ve evli, çocuklu insanlar olsanız da.

Ben, “bu Facebook’ta kimleri bulabilirim?” diye düşünürken, iki hafta önce kendimi bir anda bütün öğrencilik özgeçmişimle, anılarımla bir arada buldum. Belki zamanı geriye alabilmem zor ama, “keşke o yılları yeniden yaşayabilseydim” diye düşündüm hep.

Keşke hep 8- C/153 ve 5- B/605 Emre olarak kalabilseydim.