Kifayetsiz kelimeler

Özlemek, yalnızlığın fırtınalı denizlerinde kırık dökük bir teknede güneşten bile korunamayacak kadar çıplak kalmak sanki. Bu denizde esen fırtına, oluşan dalgalar, direği kırılmış, kürekleri olmayan tekneyi sürükler bilinmeyen denizlere. Deniz güzel, deniz mavi, deniz yosun kokar, deniz özgürlüktür, deniz ilham verir, heyecan verir, aşk kokar, umuttur deniz, berekettir; tamam kabul, ama bu deniz o deniz değil. Yaşananın yalnızlık olmadığı deniz böyle olabilir. Yalnızlığın denizleri, boğucu rüzgar sesleriyle, sert dalgalarla, bilinmeyen yönlere taşınmalarla dolu.
Denizlerdeki maviliğe dalmak, yosun kokusunu içine çekmek, kıyıya vuran dalgaların seslerinde bulmak şarkıların melodilerini, yaz sıcağında serinliğini yaşamak, çok başka bu sözünü ettiğimden.

insanın içi bu kadar özlem dolu iken kelimeler sınırlanıyor. Sayısı azalıyor, anlamlarında erozyonlar oluyor kelimelerin. Yazdıklarıma baktıkça bunu görüyorum hep. Bir kelimeye yüklenmeye çalışılan anlamların aslında ne kadar büyük olduğunu görüp kelimenin haline acıyorum. Yapamaz bu, yazık diyorum. Tek başına anlatmaya muktedir olamayacağını bile bile ben de aynı kelimeye aynı yükü yüklemekten başka çare bulamıyorum. Oysa biliyorum ki, bu kelime bu yükü taşımanın çok uzağında, anlatmaya çalıştıklarımın tamamından bihaber aslında.
Ve bu kelimelerle kurulmuş cümlelerin yorgun ve güçsüz hali daha çok kaygılandırıyor beni. Asıl sorun daha geride, yani harflerde mi bilmiyorum. Yoksa bu harflerle ancak bu kelimeler ve bu cümleler mi yazılabiliyor. Bir bakış, bir gülüş ya da bir dokunuştaki anlam yükünü taşımaya hangi alfabe imkan tanır, bilemiyorum.

Yüreğimde olan biteni, "özlemek" diye adlandırılan duyguyu ne, nasıl anlatır?
İçimde yaşananlar, salt "özlemek" kelimesinden oluşan bir ifade ile nasıl tarif edilebilir? Ya da nefes aldıkça burnumdan damarlarıma yayılan ve içimde fırtınalar koparan kokuyu bana hangi harf bileşimi ifade edebilir.

Yazmak çok zorlaşıyor bazen ve çaresiz hissediyorum o zaman kendimi. İçimde yaşananı anlatabilmekten aciz hale geldiğimi düşünüyorum. Olmalı bunu anlatacak bir şeyler diyorum. Buluyorum, bulduğum tam olarak karşılamıyor. Bulamıyorum, bulmalıyım diyorum.