Kılıçdaroğlu Umut mu?

Şaka yoluyla söylenen bir söz vardır 'erkekliğin on'da dokuzu kaçmaktır' diye, çoğumuz biliriz.

İktidar partisi ile muhalefet partileri arasındaki siyasi polemiklere bakıyorum da iyi ki toplumumuz ayrışma noktasına gitmiyor.

Gitmez bu toplum.

Asla ayrışma noktasına gitmez, istedikleri kadar beka sorunundan söz etsinler, istedikleri kadar terör üzerinden oy almaya çalışsınlar bu halk oyunlara gelmeyecektir.

Ben neyi merak ediyorum biliyor musunuz sevgili okurlar. Kazara İstanbul ve Ankara Büyükşehir seçimlerini CHP alsa ve 1 Nisan itibariyle iktidar büyük ölçüde oy kaybına uğramış olsa ve seçmen tarafından Kılıçdaroğlu'na yeni hükümeti kurmak için göreve mecbur kılsa (olur ya) Kılıçdaroğlu ne yapardı?

Emin olun Kılıçdaroğlu kibarca 'teşekkür ederim ben almayayım' der Erdoğan'ın azınlık hükümeti kurmasını isterdi..

İşin şakası bir yana seçmen siyasilerin yalanlarından ve toplumdaki yapay ayrıştırmalarından bıkmış usanmış ve işin ilginç yanı bu ayrıştırmalara yönelik siyaset üretmeye çalışan siyasilerin seçmenin bıkmış usanmış durumunun farkında olmalarıdır.

Seçmen durumdan rahatsız ama siyasiler umursamayarak hala beka sorunundan bahsediyorlar.

Ben olsaydım, seçmen tarafından sandık yoluyla gitmek yerine siyaset konusunu noktalardım. Geri çekilirdim. 'Yeter' derdim. Politikayı bırakırdım en tatlı yerinde.

Seçmen muhalefete güven duymadığı için sürekli olarak mevcut iktidarın devamından yana tercihini kullanıyor.

Sadece haklı eleştiri üretmekle siyasetçi olunmuyor.

Umutsuzluklara karşı umut olabilmektir.

Var mı böyle bir lider?

Yok!