Kılıçdaroğlu ve Gürsel Tekin büyük risk aldılar! CHP kökünden kopartılıyor mu?

13.4.2011 

Birkaç gündür yazmamamın nedeni farklı sesleri dinlememdi. 

Aman Allahım! Sanki kıyamet koptu, yerini beğenmeyip istifa edenler, 3 dönem milletvekilliği yapmış ama partiyi bir türlü başarıya götürememiş vekillerden tutun, listede isimlerini göremeyenlere, hatta partili olmayıp ta sırf ortalığı karıştırmak için uzaktan ahkâm kesenlere kadar neler gördüm ve işittim. 

Tabii bunlar beni fazlası ile üzdü diyebilirim. 

İnsanları anlamak bazen çok zor oluyor. Herkesin kafasında ayrı bir liste oluşmuş, inanın bu listeler oluşturulmuş olsa bir diğeri yine onu beğenmeyecektir. 

Tüm bunları gözlemlediğimizde siyaset sanki sadece milletvekilliğine odaklanmış gibi saçma sapan bir düşünce çıkıyor ortaya. 

Bazen bakıyoruz örgüt içerisinde hiç çalışmamış veya çok az görünmüş bir kimse adaylığını koymuş listede olmayınca da ver yansın ediyor. 

Ha, diyeceksiniz ki bu listeyi gönülden onaylıyor musun? Elbette hayır. Partide yıllarca emek vermiş arkadaşlarımızın seçilebilecek yerlerde olmalar hakları değil miydi? Analarının ak sütü gibi haklarıydı elbette. 

Neden olamadılar diye kendime sorarken, bu seçimin bir var olma veya olmama olarak düşünüldüğünü ve ona göre liste yapıldığını sanıyorum. Çünkü kim ne oy getirir hesapları ince elenip sık dokunmuş, ona göre yapılmış. Bekleyip göreceğiz. 

Gönül isterdi ki, kadınları temsilen CHP Kadın Kolları Genel Başkanı Zuhal Samlı ve önceki İst. İl. Kadın Kolu Başkanımız Oya Tümer mutlaka seçilebilecek yerlerde bulundurulmalıydılar. Bunun böyle olmayışı biz kadınları çok üzdü ve haklı olarak kadın örgütünden duruma isyan eden sesler yükseldi. 

Hangi parti olursa olsun içerisinde kadın olmazsa istediği hiçbir yere varamaz. Oysaki kadınların vermiş oldukları emekler çok değerlidir ama ne yazık ki, her zaman kadınlar çalışırlar ama daha ziyade erkekler önemli yerlere seçilirler. 

Bu düzenin bir gün mutlaka yıkılacağına ve kadınların da erkeklerle % 50 olarak aynı platformda olacaklarına inanmaktayım. 

CHP listesine baktığımız zaman kadın milletvekili adaylarının sayılarının geçmişe göre daha iyidir. 

CHP 109, AKP 78, MHP 68 ve BDP 13 kadın milletvekili adayı gösterdi. Seçilebilecek sıralara baktığımızda CHP de en az 30 kadın milletvekili meclise girecektir. Bu yeterli midir? Elbette değildir ama ilerisi için büyük bir umut olmuştur. 

Kırgınlıklarımız olabilir ama ne var ki Türkiye’nin şu durumunda kendi çıkarlarımızı değil ülkenin çıkarlarını düşünüyoruz. Erkekler kadar isyankâr olmuyoruz ve elimizden gelenin en iyisini çocuklarımızın, ülkemizin geleceği için yapmaya çalışıyoruz ve yapacağız da. 

Gelelim toz duman olan gündeme. 

Her kanalda listeye giremeyenlerin ver yansın etmelerine.. Bu çok ayıp oluyor bence. 

Efendim Baykalcılar tasfiye edilmiş. ( E, pes vallahi.) 

“Yıllardır hep aynı yüzler CHP de bıktık artık “. 

“Ben çocuktum, büyüdüm evlendim. Şimdi dede oldum ama halen bu adamlar CHP de”. 

CHP değişmeli, yeni yüzler, gençler gelmeli”. 

“Baykal gitmeli, o varken CHP ye oy vermem.” 

Demiyorlar mıydı? 

Eee! İşte şimdi değişti yüzler. Daha ne istiyorsunuz? 

Kılıçdaroğlu ve Gürsel Tekin ikilisi bu liste ile belki de tüm siyasi yaşamlarını riske atmışlardır. 

Neden böyle bir şey yaptılar diye düşündüğümde Türkiye’nin sosyo – ekonomik koşullarını da göz önüne alarak parti tabanını genişletmeye ve “çatı partisi” olmaya çalışıldığını görüyorum. Bu benim şahsi görüşümdür. Katılırsınız veya katılmazsınız. 

Her kesimden tanıdığımız veya tanımadığımız insanlar var. İlk defa CHP de böyle bir değişim oluyor ve kıyamette bundan kopuyor. 

Bu değişim için de CHP kökünden kopartılıyor yaygaraları yükseliyor. 

40 senedir aynı yolda gitmiş ama sadece muhalefette kalmış hatta meclise bile girememiş bir parti olan CHP deki bu değişikliğe neden bir şans tanınmıyor da atıp tutuluyor anlamış değilim. 

Ön seçim neden yapılmadığı gündeme getiriliyor boyuna. 

29 ilde ön seçim yapıldı da neden Ankara, İstanbul gibi yerlerde yapılmadı sorusunun yanıtı bence çok açıktır. Çünkü bu bölgelerde delege ağaları olmadan demokratik bir seçimle, ortaya sandık konularak delege seçimi yapılmamıştır. Ahbap çavuş ilişkileri içerisinde yapılmıştır seçimlerin çoğu. 

Yani yine birçok emekçinin iradesi parti içi seçimlere yansımamıştır bile. Hep birilerinin adamları (içlerinde kadın yok denecek kadar az olarak)yıllarca kurultay delegesi olmuşlardır. Her zaman birileri önemli yerlere paraşütle indirilmiştir. 

Neden o zaman şimdi seslerini yükseltenlerin sesleri çıkmamıştır acaba? 

Öte yandan partiye ömrünü vermiş insanlar hep göz ardı edilmişlerdir. 

Bu muydu parti içi demokrasi? 

Şimdi yepyeni genç, henüz birkaç aylık Kılıçdaroğlu genel başkanlığındaki yönetime hesap sormak reva mıdır? 

Nedir bu milletvekili hastalığı?Bırakın kardeşim bağırıp çağırmayı, içinizde neredeyse 40 senedir milletvekili olanlarınız var.yeter yolları tıkadınız biraz da başkalarına şans tanıyın.. 

Sizlerle bir yere kadar gelindi ve orada demir atmış tekne misali kalındı hep. 

Yazımı fazla uzatmamak için diğer konulara bir başka yazımda değinmek istiyorum. 

Duymak istediğim sözlerin en güzelini yine yılların eskitemediği ve saygın politika adamı önceki liderimiz Sn. Baykal söylemiş. 

Ne demiş? 

"HER ŞEYE RAĞMEN" BU LİSTENİN ETRAFINDA BİRLEŞME GÜNÜDÜR. Biz iç kavgamızı 13 Hazirandan sonraya bırakalım. Bir sonraki seçimde tüm adaylar önseçimle belirlensin diye birlikte mücadele edelim, imza toplayalım, gerekirse miting yapalım. Ama şimdi hem bu yönetime hem Türkiye'ye bir şans vermek adına sokağa inelim ve canla başla çalışalım.  

İşte gerçek CHP lilik budur. Gün içimizde kavga çıkartma günü, eleştiri günü değil bir çeşit siyasi cenk günüdür. Enerjimizi seçim için sarf edelim ve el ele olalım. Mücadelemiz içimizde değil, AKP ile olmalıdır. 

Sevgiyle kalın. 

Tünay Süer