Kilyos'ta gün batarken

Gözlerim sahilde kaybolur gider,

Hüzün basar Kilyos’ta gün batarken.

Hırçın dalgalar coşar özümde,

Gönlüm dostlarımı arar Kilyos’ta gün batarken…

Kumsala vurur hasretle dalgalar,

Derinleşir, yoğunlaşır bakışlar,

Martıların akşam cümbüşü başlar,

Rüzgâr sesi bir başka Kilyos’ta gün batarken…

Yosun kokusu gelir dosttan hediye,

Kısır kaya kucaklamış denizi,

Güler yüzlü dost varken karanlık ne diye?

Bulutlar surat asar Kilyos’ta gün batarken…

Anılarda kalır bu güzelliğin resmi,

Anlatmaya yetmedi bunca sözüm,

Yakamazlar kamaştırdı gözümü,

Bir şaheser tablo Kilyos’ta gün batarken…

Geçerken ömrümün son baharı,

Güzellikler kaldı hayatımın kârı.

Gözümde nemlenen hatıraları,

Yaşasın, diye güne serdim, gün batarken…

Yorgun Kalemim