Kim bilir aklımız nerde?

İnsanız. Bazen söylemek istediğimizi değil; hiç alakası olmayan başka bir şeyi söyleyiveririz. Bazen de kesinlikle söylemememiz gerekenler dudaklarımızdan dökülüverir. Ve bu hallerimiz kimi zaman çok komik durumlara düşmemize de sebep olur. Böylesi bir olayı; araya yorumlarımı da katarak aynen nakletmek istiyorum. Çok güleceksiniz!

Genç kızın kafası biraz karışık. Yapması gereken bir sürü iş var ve daha önce hiç bulunmadığı bir mahalleden, dolmuşla iş yerine gidecek. Önce bir sigara alayım deyip; büfeye doğru yollanırken, karşıdan şehir içi dolmuşun gelmekte olduğunu görüyor. Hemen dolmuşu durduruyor ve biner binmez; parayı dolmuş şoförüne uzatıp; “bir paket marlboro light lütfen!” diyor. Hani sigara almaya gidiyordu ya, beyin oraya kurulacak cümleye takılı kalmış!

Şimdi tam burada dolmuş şoförü ne dese çok hoş olurdu bunu düşünelim!

- Light kalmadı, bold versek olur mu? Ya da varmış mesela aynından; direkt uzatıp;

- Buyurun! dermiş. Veya;

- Şu köşeden alabilirsiniz. Yahut;

- Bayiliği bıraktım abla ya!

Başka neler diyebilirdi varın siz hayal edin fakat; adam kalenderlik edip; sadece gülümsemiş. Kızcağız ağzından çıkan cümleyi kavradıktan sonra; “özür dilerim kafam karışık da…” diyerek, mahcup bir şekilde oturmuş, hemen şoförün ardındaki boş koltuğa.

Muhtemelen yol boyunca, kendini küçük düşürdüğünü düşünüp kahrolmuştur. Böyle haller insanın beynini daha da karmaşıklaştırır. En güzel yöntem, o esnada durumla dalga geçebilmektir.

Neyse, bizim kız ineceği yere gelmiş. Şoföre “beni müsait bir yerde indirir misiniz” diyecek. Ama nasıl olduysa ağzından bu kez de; “beni en mükemmel yerde indirir misiniz?” çıkmış!

E, artık şoföre çok söz hakkı doğuyor ama! Şoför dönmüş bizim kıza;

- Size layık değil ama, buyurun! demiş. Muhtemelen içinden de “Ne kafaymış be!” demiştir.

Bu hikayeyi dinledikten sonra; “peki başka ne diyebilirdi” kurgulaması bana ait artık! Düştü bir kere malzeme elime! Yapacak bir şey yok, tırtıklayacağız. Mesela şoför;

- En mükemmel yeri şimdi geçtik, dönüşte bıraksam?, demiş olsa harika olurdu.
(Ama ben bu olası cümlelerin arasına sit-kom kahkahası istiyorum! Siz hayal edin artık orasını, bir mizah okuru olduğunuza göre beyninizde kahkaha torbasıyla dolaşıyorsunuzdur. Arada bir torbayı çalkalayıverin!)

Mesela şoförün bir başka sözü şu da olabilirdi:

- En mükemmel yer için; bir sonraki durağa kadar bekleteceğim!

Yahut o esnada; ani bir fren yapıp, diğer yolculara dönerek; “hanımefendi hariç, herkes dışarı” diyebilirdi. Tabi ki sonra da kızımıza dönüp; “bildiğim en mükemmel yer, benim evim, lütfen buyurun” diye devam etmesi çok hoş olurdu!

Aslında asıl komik olabilecek cümle kurguları şoförünkiler değil; kafası iyice karışmış bizim kızın olası diyebilecekleridir. Düşünsenize, şoförün son olası sözüne bizimki de “ama ben sadece havuç almaya gelmiştim” dese!

Bazen kafamız çok karışık olabilir. Çamlar devirip; köknarlar yıkabiliriz. Bütün mesele duruma mizahla bakabilmek!