Kim bilir

- II -

Bilmiyorum, yazda mıyım, güzde mi ?
Kaçırdım elimden en güzel demi.
Baharımı alıp giden o gemi,
Şimdi hangi koya vardı kim bilir ?

Genç bir kadın sevdim yıllar öncesi,
Gözleri elâydı, güzeldi sesi.
Dünyaya bedeldi gülümsemesi,
Gidip şimdi kime vardı kim bilir ?

Vuslat olmalıydı bu aşkın sonu,
Bekledim özlemle her gün yolunu.
Dolu dolu sevdi bu kalbim onu,
Onu, hangi kollar sardı kim bilir ?

Alnıma yazılmış, bir kötü yazı,
Kaldırdım dolaba o dertli sazı.
Boşuna çekmişim ben bunca nazı,
Kısmetim mi bu kadardı, kim bilir ?

Fahri ERSAVAŞ

S A H İ L D E

Mehtap süzülürken denizin üstüne yer yer,
Gezdikti o akşam yine sâhilde beraber.

Daldık yeni hülyalara gençlik hevesiyle,
Mest olduk o rüyâ gecenin debdebesiyle.

Bir parkta idik, sırdaşımız ay ve denizdi,
Etrâfı saran nağme bizim musikimizdi.

Bir şarkı bulup keyfe en ahenklilerinden,
Zevk aldık o akşam Münir'in bestelerinden.

Her nağme sinerken denizin hârelerine,
Kuşlar dönüyorlardı o gül bahçelerine.

Geç vakte kadar gökteki yıldızlara daldık,
Eşsiz gecenini keyfini sürdük, oyalandık.

Artık çok uzaklarda o mehtap ve o deniz,
Hülyâ dolu her ânı bıraktık orada biz.

Fahri ERSAVAŞ

K A N D İ L L İ ' D E

Kandilli'de bir yaz gecesinde,
Sâhildeki çamlıkta buluştuk.
Bir tatlı edâ vardı sesinde,
Yıldızların altında konuştuk.

Sen, gökteki aydan da güzeldin,
Yok sendeki naz başka kadında.
Gönlümdeki en tâze emeldin,
Tattımdı ben ilk aşkı yanında.

Fahri ERSAVAŞ