Kim kazandı, kim kaybetti?

Herkesin merakla beklediği maç kazasız,  belasız bitti. İşgüzarlara, "Maçta olay çıksa da "bakın biz söylemiştik, bu Fenerlilerin hepsi Ergenekoncu" diye çığırtsak" diye pusuda bekleyenler avucunu yaladı.

Fenerbahçe özellikle bu maçtan sonra artık olayı aştığını; gerginlikle, safsatalarla, sataşmalarla ilgilenmediğini, sahada futbolla meşgul olduğunu gösterdi ve adeta  "artık biz doyduk uğraşmayın kardeşim" dedi.

Fenerbahçe bu kadar ortamın gerilmek istendiği bir maçta ve adeta memleketi her alanda birbirine düşürmekle  görevli olan "İçimizdeki İrlandalılara!" rağmen seyircisine de hakim olarak dosta düşmana "BİZ FARKLIYIZ" dedi.

Maçtan bir kaç gün önce -nasıl bir mantıktır anlamadım- Şenol Güneş'in bombanın fitilini ateşlemeye çalışması beni daha çok korkutmuştu. Çünkü zaten her yönden gerilmiş bir taraftar gurubu ve takım varken adeta "Buyrun deşarj olun" diye bardağı taşırmak bir tek şekilde açıklanabilirdi: Gerginliğin Trabzonspor'a yarayabileceği... Belki seyirci taşkınlık yapar maç yarım kalır, belki Şenol Güneş'e biri yabancı madde atar -Allah Muhafaza- Hoca yaralanır, Fenerli futbolcular gaza gelip kırmızı kart görür ve daha neler neler......

 Ancak Fenerbahçeli futbolcuların "sadece 3 puanlık bir futbol maçı" gözüyle olaya konsantre edilmiş olması bütün hesapları boşa çıkardı. Maç başlarken hocaların samimi görüntüleri, maç içinde futbolcuların centilmenliği seyircinin sahadaki kendi takımına desteği Fenerbahçeye 3 puanın yolunu açtı. Çünkü yorgun olan Trabzonspor iyice rehavete girdi. Fenerbahçe attığının üstüne yattı, Trabzonspor'un bir kişi eksilmesiyle de olay bitti.

 Peki ya kazananlar ve kaybedenler:

Fenerbahçe, Mehmet Topuz ve Serdar Kesimal'i kazandı. Özellikle Serdar Fenerbahçenin yeni Högh'ü olma yolunda.

Gökhan Gönül hem futbolu, hem de rakibin kırmızı kartına itirazıyla gönülleri kazandı.

Fenerbahçe aldığı üç puanla rakiplerinden birinin yaklaşmasına engel oldu, zirveden kopmadı.

Fenerbahçe en önemlisi böyle bir maçtan ceza almadan kurtuldu. Ancak sakatlanan Selçuk ve Emre'yi kaybetti.

Trabzonspor'un en önemli kazancı bana kalırsa Halil Altıntop oldu. Harika bir futbol oynadı. Çağdaş futbolun gereği olan savunma ve hücumun ikisinde de başarılı oldu. Bazen sol bekten arkada savunma bazen de forvetin önünde hücum katkısı yaptı. 11 km. den fazla koşarak takım arkadaşlarına kondisyon anlamında da fark yaptı.

Trabzonspor ise önemli bir 3 puanla birlikte zirveye yakınlaşma şansını yitirdi.

"Olay çıksın da Fenerbahçe'ye daha çok saldırabilelim" diyenler -teşbihte hata olmaz- kuyruğunu kıstırıp ardına bakmadan uzaklaşmak zorunda kaldı.

Bir de Sadri Başkan her şeye yorum yetiştirmeyip biraz az demeç verse... En son kala kala Rahmetli Kazım Koyuncu' nun şarkısının niye Fenerbahçe Stadında çalındığına kaldıysa işi bir durup düşünmesi lazım. Gergin  ortamdan etkilenmiş olabilir ama  hem "Biz temiziz şampiyonluğumuzu verin"  deyip, hem de gerilmek biraz anlamsız kaçtı. Bırak Başkan sen temizsen başkaları gerilsin.