- Kategori
- Şiir
Kim kime dum duma
Gece yıldızlar, ay ve yakamoz
topladım yatağından suyun hüznünü
gecelerin karanlık kalan gölgeli yüzünü
ve kaldırdım duvarından güneşin doğmayan
nü'sünü
-kim kime
çok yalnızım zamanların dalga seslerinde
hüzünlenirdim her dize
dudaklarında dansettiğinde
ben sen bana bakarken bir ben olurdum
her mevsimde bir masalın
ya başı ya sonuydum
-dum duma
hiç ..nedenlerin cevabı
her uykunun uyanışı
güçsüzlük yalnızlık
yalnızlık haykırışı
hiçsizliklerin kaldırımlarında
çıkmaz düşünce sokakları
çıkmaz sokak adları
-kim kime dum duma