Kime ne?

Ruhum yükselmişse dağlara,
Orada yaşıyorsam yalnızlığımla
Kime ne?
Mutluysam yıldızlarla,
Bakabiliyorsam ovalara,
Mutluluğumu sunabiliyorsam insanlara
Kime ne mekânımdan?

Ruhum dalmışsa kalabalıklara,
Orada tutkuluysam bir başıma
Kime ne?
Umutluysam eğer onlarla,
Takılıyorsa gözlerim aydınlık yarınlara,
Umudu da müjdeleyebiliyorsam insanlara
Kime ne etrafımdan?

Ruhum hizmetkârsa insanlığa,
Orada coşuyorsam sevdamla
Kime ne?
Sevinçliysem o davada,
Titriyorsam üzerine nefesimmişçesine,
Sarmalıyorsam pamuklarla
Kime ne dostlarımdan?

Ruhum seyyahsa aşk yolunda,
Orada aydınlık olduğunu biliyorsam
Kime ne?
Mutluluk varsa sonunda,
Umut ev sahibi ise yolun sonundaki handa,
Sevinç hizmetkârsa dolaşan ortada
Kime ne yolumdan?

Yüreğim kocamansa,
Onu insanlığa adamışsam
Kime ne?

Emin Bülent Erenoğlu – Adana, 12 Haziran 2008