Kime niyet kime kısmet

Niyetin ve amelin doğruysa kısmetinde doğrudur. Yok, faklı düşlerin peşinden koşup insanları oyalamaksa niyetin orada bulanık su gibi çalar insan.

Düşünelim; çok sevdiğimiz yemeği yapmak istiyoruz. Önce niyet edip duamızla başlıyoruz. Ayrı ayrı malzemelerini hazırlayıp öyle bir itinayla sevgiyle umutla başlar insan. Tek tek inceliklerini düşünerek diline damağında burnuna hitap edene kadar buram buram koku sarar. Ve o tat ki evini sarar. Duyan mis gibi olsa da yesek der. Düşlerin yoğurduğu gönlünün ömrüne uzandığı bir edayla umutlanırsın. Ve her bir lokmasında içinde damarlarına kadar canına can katar.

Sevgiyle başlanan her şeyin tadı sevgi olur. Bazen olmaz dediklerimiz oluverir ve bazense olur dediklerimiz de olmayabilir. Sen gönlünden geçen niyetinle, amelinle doğruysan varsın eğri bulsun seni o yürek. Demek ki iyiliği haketmeyecek. Çünkü eğrilik beden de değil, elbisede değil kalptedir bazıların. Sen sevdin mi her şeyini düşünürsün. Bakışını, gülüşünü, duruşunu, ellerini, gözlerini, kirpiklerini, yemeğini yedi mi, güzel uyudu mu, üşüyor mu, … ?

Zaman insafsız ki onu verimsizleştiren nankör kalplerdir. Arzuların isteklerin beslendiği yok olan insandır. Seni beş para etmeyen o geçimsiz düşlere harcarlar ve sen yıkık bir duvarın altında kalırsın.

Allah bilir ya kalbinde beslediğin o niyet halis olunca elbet bir gün kısmetin olacaktır. Belki bugün belki yarın belki de yarından yakındır. Hayatta harcanmak değil harcayacakmışsın. Ama bizlere alnın beyazlığı yakışır be güzelim. İnsanlar neleri harcamıyor ki niyetsiz amellerde. Ruhunu, aklını, duygularını, varlığını, hayallerini, düşlerini, kalbini, bedenini her şeyini harcıyor çünkü sen aşık olunca aptallaşıyor ve güveniyorsun sevginle. Yaşlanmak mühim değil mühim duyguların taze temiz kalması önemliydi. Alnını secdeye koyduğunda akıtmaktı gözlerinden acılarını.

O ‘içinde, ömründe, aklında, hayalde, her yerde, her şeyde, acılarında, umutlarında, düştüğünde kanatlarında, sen ne olursan ol o’ hep seninle, seninleydi. Sabrın selametin olduğu bir gönüldeydi. Belki de biz acelesiydik bu hayatın, kalıcı değiliz bilirim ama ve bazen insanların kaderi başka başkadır.

Acılar için yaşıyorsak, katran gibi o zehri de içmeliyiz. Acı bize yakışandır, güçlü ve ayakta tutmak için bizi.

Ömrünce niyetini amelini dilini temiz tut ki kısmetin el olur, sel olur, yel olur yine sen olur.