Kimi bulup ağlayayım de hele

Sen tozlu yollarımın Sunası
Verdiğim sözleri tutamadığım canımın tomurcuğu
Güz gönlümün nazlı sızısı
Sevda pınarımın Elif gelini.

Zorlu şehir türküsü tutturmuş gidiyorken
Hörgücünde baston misali
Başım sana karşı eğik
Seni çorak bozkırın
Bir boz beyinin alacağını bilemedim.

Kadife yüzüne dokunmaya kıyamazken ben
Bir sürçili lisan ki af fola desem
Duyar mısın ki yamacımdan?

Doğduğum topraklara dönüşüm asi
Everi vermişler seni
Yükte parsamı topladım
Nasıl diyeyim?
Başlık paran hazır, seni almaya geldim diye!

Ha köyümün fermanı ha köyümün ağası
Onların anlayışı düzmece beşik kertiğidir.

Kadın hakları dediğim de zor kaçtıydım
Yine de anamı o inat babam dövmemiş miydi?

Ne anlarlar aşktan meşkten
Ne bilirler burçak tarlasının iç yangını
Delişmen oynaş yüreklerini.

De gel küsme bana çakır gözlüm
Odamın hayalleri gibi
Renksiz kaldı gökyüzün
Suskunluğunda feveranların çırpınıyor.

’Biliyorsun da neden gittin’ diyeceksin biliyorum.

Bile bile gittim
Tarla türküsü yüzyıllar boyu var
Ne uzadı ne de kısaldı, bilmez misin?

Çağ atlamış yurdum insanı
Herkes atladı da ben mi yaya kalmıştım?

Kainat denen devran! Döner akçenin peşindeyken!

Avuçlarım para kazanırken
Boşunaymış kazancım, seni kaybettirmiş
Kazancımın bitmeyen salası.

Kovanımın ecesi diyemeden
Kalbinin balı olamadan
Zehri çalmışlar bir parmak bal niyetine
Al dudaklarına dallı fistanların uğruna.

Nasıl bir sınanmadır
Kimi bulup ağlayayım de hele
Keçik başlı yazmalı anamdan başka.

Garip anam susturur hışımla
Aldığım yanıtsa belli
’Ben sevdim de mi aldım kör olasıca babanı’

İşte bu, yat kalk
Kaldığın yerden sil baştan.

Anacığıma takılayım dedim de
’Ay ana yavuklun var mıydı kız söyle bir yol’

Ne bilirdim
Gözlerinin çağıldayacağını
Bir iyice ağlaştık, ana oğul.

Kadersiz yavrum dediğin de kollarında can anam!

Ya kınalı saçlı diğer analar? Onları düşündüm!

Yine kaderin ardına
Sığınmacı olarak durulacaktı belli ki!

Gitti Elifim burcu kokulu Sunam dedim kendimce.
Anamın yavuklusuna ağıtını o da bana yakacaktı!

Ne çağ atlamış ya
Atlamayı eşikten atlar sananlar!
Nerede ki bu çağ atlanan yer ay ana?

Anam medet bekler gibi, ne bileyim ay oğul
Orada mı verirlermiş sevenleri sevdiklerine?

Bileydim de, ha bir gidi vereydim yarenime
sevdiğime varı vereydim dedi ya!

Meğer, yarım asırlık çınar anam
Aşk oduyla tütermiş de haberim yokmuş!