Kimliği yok sensizliğin...

Tüm,

Bereketlerini sende bırakmış

Uzaklaşıyor mavi bulutlar.

Umutlarımın yeşermeyeceğini

Bile bile

Ömür tarlamı,

Kaçıncı kez harmanlıyor

Hüzün adlı traktör.

Sürücüsü;

Kendini bilmez

Zaman adlı aktör.

Apartman boşluğuna düşmüş,

Güvercin çırpınışlarıdır

Duygularım.

Vücudumda

Emanet gibi duruyor

Çileli başım.

Gittin gideli,

Gözlerimi bağlayıp

Körebe oynuyor benimle, yalnızlığım.

Suçlu mu oldu şimdi,

Bilemediğim alın yazım.

Çöreklendi gecelerime,

Kanatsız leş kargaları.

Akordu bozulmuş

Müzik notalarında;

Doğranıyor benliğim.

Bulunamıyor

Mezarcı,

Nereye gömüleceğim.

Toplanmış bir sürü

Üşümüş anılar sürüsü,

Derinden ağladıkları kesin.

Kimliği yoktur, Sensizliğin… (9.5.2010 tarihli 8.şiir kitabımdan)