- Kategori
- Şiir
Kimliğim
Kimliğim
Kimliğim
Ben her akşam saat on ikide taksim meydanında;
otuz yaşında bir kadınım!
Ben her yıl ağustosun üçünde; saat üç buçukta,
Konya altı plajında bir travesti!
Ben İstanbul uyurken Beşiktaş' ta sabaha karşı;
elleri soğuktan çatlamış, yara bere içinde,
çöp toplayan bir Çingene!
Ben ünlü olmak için evinden kaçan;
Bodrum caddelerinde yırtık şortuyla dolaşan,
amcaların, ağabeylerin, babaların hatta dedelerin taciz ettiği,
on yedi yaşında kız oğlan kızım!
Ben bir hiç uğruna; anamı, babamı, okulumu terk etmiş,
parklarda yatan, sigaraya, alkole, uyuşturucuya bağımlı,
belanın nereden geldiğini bilmeyen,
kandırılmış bir delikanlıyım!
Ben bir sarhoşun hız zevkine kurban olmuş;
yürüme özgürlüğü elinden alınan,
tekerlekli sandalye mahkûmu
bir amputeyim!
Ben Kızılay meydanında ekmeği çalınan;
diri diri kefen giyen,
zemherinin, yağmurun işlemediği,
‘’Direne direne kazanacağız’’ sloganları atan,
yılmayan, yıkılmayan Tekel işçisiyim!
Ben insanım!
İnsan!
Umut Engin Deniz