- Kategori
- Blog yazarları tartışıyor!
- Okunma Sayısı
- 365
Kimlik değişimi ve kaybolmak..

Kerteriz noktası olmalı insanın.. İnsanın kendine baktığı bir kökü olmalı..
Zaten vardır.. Bir yere bağlıdır.. Oradan bakar her şeye.. Oraya göre değerlendirir kendini; Boyu uzamış mı, aklı büyümüş mü, alçalmış mı, yükselmiş mi? Zenginliği artmış mı, yoksullaş mı gönlü?
Kazık diyelim bu merkeze.. O kazığa bağlı kalın zincirler vardır belinde..Gidip görebileceğin yerler o kalın zincirlerin uzunluğu kadardır..
O zinciri eğitim uzatır.. O zinciri duydukları, özlemleri, okudukları uzatır.. O zinciri gelişim görünmez kılar.. O kadar uzar ki o zincir sonsuzluk içinde , bildiği sonsuzluğa dayanır.. Zincirin sınırları, kendi sınırları kadardır insanın..
Arada bir sinyal gelir merkezden.. Arada bir yoklar insan kendini.. Fakat insan hep özgür olmak ister ya güya.. O merkezden gelen her sinyale isyan eder.. Lanet olsun der.. Ne zaman kurtulacağım der bu kazıktan?.. Çünkü hangi sınıra dayansa, o kazık başlangıçtır.. Ve her sınır o kazığa göre gidilmiş yerdir, alınmış mesafedir.. Bu insana, ''alt tarafı insan'' olduğunu gösterir.. Oysa insan üzerinde tanrısal özellikleri görmeyi çok arzular.. Mistik olan, gizemli olan şeyler arar kendinde.. Sonra o kazıkla bir savaş başlar.. O kazık inkar edilir.. Kazık kafanın içinde, yerinden sökülüp başka yerlere dikilmeye çalışılır..
İşte kaybolmak budur.. Artık kaybolmuş, yitmiş insanın örneğisinizdir.. Yüzlerce yere dikersin artık o kazığı.. Merkezim burası dersiniz her seferinde..
Uzayda merkezsiz kalmışsınızdır oysa.. Her yöne, sınırsız gitme hakkın vardır.. Dönüşü bulmak mümkün değildir.. Kayboluş budur işte..
Ya o kazığın başında bekleyeceksin, bir köle gibi..Belinde kalın zincirler ile.. O zincirlere her gün dualar okuyacaksınız; İyi ki varsınız diye.. O zincirleri her gün daha sağlamlaştırıp, daha kısaltmak yaşam felsefeniz olacak.. Bu köleliğin adına kutsal isimler takacaksınız.. Yada kaybolup gideceksiniz özgürlüğünüzde.. Ortası vardır belki diyenlere ise; Hiç sevmedim orta yolcuları.. Belki hep ortada kalmaktan nefret ettiğim için.. Kaybolmak yada kalmak.. Ama bir merkez yaratabilmeli insan kendi eliyle.. Bir merkezi olmalı insanın.. Fakat kendi yarattığı bir merkezi olmalı, o merkezi kendi seçme özgürlüğü olmalı insanın... Köle olmamak için yada yitip gitmemek için.. Değişime esnek..
Zaten vardır.. Bir yere bağlıdır.. Oradan bakar her şeye.. Oraya göre değerlendirir kendini; Boyu uzamış mı, aklı büyümüş mü, alçalmış mı, yükselmiş mi? Zenginliği artmış mı, yoksullaş mı gönlü?
Kazık diyelim bu merkeze.. O kazığa bağlı kalın zincirler vardır belinde..Gidip görebileceğin yerler o kalın zincirlerin uzunluğu kadardır..
O zinciri eğitim uzatır.. O zinciri duydukları, özlemleri, okudukları uzatır.. O zinciri gelişim görünmez kılar.. O kadar uzar ki o zincir sonsuzluk içinde , bildiği sonsuzluğa dayanır.. Zincirin sınırları, kendi sınırları kadardır insanın..
Arada bir sinyal gelir merkezden.. Arada bir yoklar insan kendini.. Fakat insan hep özgür olmak ister ya güya.. O merkezden gelen her sinyale isyan eder.. Lanet olsun der.. Ne zaman kurtulacağım der bu kazıktan?.. Çünkü hangi sınıra dayansa, o kazık başlangıçtır.. Ve her sınır o kazığa göre gidilmiş yerdir, alınmış mesafedir.. Bu insana, ''alt tarafı insan'' olduğunu gösterir.. Oysa insan üzerinde tanrısal özellikleri görmeyi çok arzular.. Mistik olan, gizemli olan şeyler arar kendinde.. Sonra o kazıkla bir savaş başlar.. O kazık inkar edilir.. Kazık kafanın içinde, yerinden sökülüp başka yerlere dikilmeye çalışılır..
İşte kaybolmak budur.. Artık kaybolmuş, yitmiş insanın örneğisinizdir.. Yüzlerce yere dikersin artık o kazığı.. Merkezim burası dersiniz her seferinde..
Uzayda merkezsiz kalmışsınızdır oysa.. Her yöne, sınırsız gitme hakkın vardır.. Dönüşü bulmak mümkün değildir.. Kayboluş budur işte..
Ya o kazığın başında bekleyeceksin, bir köle gibi..Belinde kalın zincirler ile.. O zincirlere her gün dualar okuyacaksınız; İyi ki varsınız diye.. O zincirleri her gün daha sağlamlaştırıp, daha kısaltmak yaşam felsefeniz olacak.. Bu köleliğin adına kutsal isimler takacaksınız.. Yada kaybolup gideceksiniz özgürlüğünüzde.. Ortası vardır belki diyenlere ise; Hiç sevmedim orta yolcuları.. Belki hep ortada kalmaktan nefret ettiğim için.. Kaybolmak yada kalmak.. Ama bir merkez yaratabilmeli insan kendi eliyle.. Bir merkezi olmalı insanın.. Fakat kendi yarattığı bir merkezi olmalı, o merkezi kendi seçme özgürlüğü olmalı insanın... Köle olmamak için yada yitip gitmemek için.. Değişime esnek..
Önerilerine Ekle Beğendiğiniz blogları önerin, herkes okusun.

Facebook hesabınızla yorum yapın, daha çabuk onaylansın!