Kimse kimsenin kimliğine saygı duymuyor; zira geçmişte ya babası işkence görmüş ya dedesi öldürülmüş

Türkler, Kürtler, Aleviler ve belki başkaları da aynı ülkede, aynı milletin üyeleri ama düşman gibiler. Birbirlerini öldürmeye varan bu ayrımcılık nereden geldi diye soruyoruz ama cevabını bulamıyoruz. Hani biri beyaz diğeri esmer diye mi,  doğulu batılı ya da Müslüman Müslüman değil diye mi?

Sonuçta farklı kimlikler, birbirleriyle kaynaşmalarını bekleyemeyiz ama düşman milletler gibi de olmaz yani. Bir Türk olarak devletin yürüttüğü baskı ve hâkimiyet siyasetinin yani milliyetçiliğin bu konuda etkili olduğunu düşünüyorum.

Türkiye’de Türklük ile Sünni Müslümanlığın bir araya gelmesi sonucu adeta yeni bir ırk oluştu. Milliyetçilerin oyunun %10’larda olduğuna bakmayın herkes milliyetçi.

Aslında bu bile ayrımın tek başına nedeni değil. Daha başka esaslı bir neden var. Biz Sünniler, Aleviler, Kürtler, Türkler birbirimize iyi davransak da barış içinde olamayız. Çünkü geçmişten gelen nefret tohumları var. Atıyorum Sünni İslam(Osmanlı) Alevilerin çok sevdiği Pir Sultan’ı asmış. Olayın üzerinden 500 sene geçmiş ama ne fark eder. Hatta Aleviler Kerbela’yı bile bugünkü Sünnilere yüklüyorlar. Seneler nefreti unutturacağına kökleştirmiş. Yavuz’un Alevileri kesmesi, Madımak, Sivas, Çorum, Maraş olayları.

Mağdur Aleviler ama gelin görün ki onları dışlayan Sünniler… İslam coğrafyasında tırnak içinde İslam dışı bir yol tutturdukları için. Sonra Kürtler. Önderleri asılmış, başkaldıran kesilmiş, artı bölücülük. Ve dincilerin zulmü, öldürülen Atatürkçü aydınlar… Ve Ermeniler… Bu kadar yaşanmış kanlı maziden sonra neden düşmanız diye sormaya gerek var mı?