Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

19 Ekim '07

 
Kategori
Eğitim
 

Kimsenin canı yanmasın!

Kimsenin canı yanmasın!
 

Özel bir kurumda öğretmenlik yapıyorum. Yaklaşık olarak 500 öğrencim var. Her birinin farklı sorunları ve hedefleri var. Kimi öğretmen, kimi doktor, kimi hakim olmak istiyor. İnanamayacaksınız ama bir çoğu da polis veya uzman çavuş, astsubay olmak istiyor. Türkiyenin içinde olduğu durum ortada, neden bu çocuklar diğerleri gibi doktor, avukat değil de polis asker olmak istiyorlar?

Neden?

Nedenini ben söyleyeyim size. Çünkü bu çocuklar üniversite okuyacak kadar zengin değiller. Eğitimin bedava olduğu ülkenin bedava okullarında bile okuyacak kadar paraları yok. Hatta aynı anda hem üniversiteyi hem polis meslek yüksek okulunu kazanan çocuklarım içinde üniversiteyi seçen malesef yok sayılacak kadar az. Hedefleri idealleri bu değil ama mecburlar. Ailelerine yardım etmek ya da en azından kendi masraflarını karşılamak için bir an önce devlet kapısından geçmeliler.

Çocuklarımın hedefi sadece standart bir maaşa sahip olup evlenmek çola çocuğa karışıp emekli olmak. Hatta geçen gün biri 'kimsenin tanımadığı yaşlı bir işsiz olarak ölmektense gencecik yaşında kendini vatana feda eden kahraman olarak ölmeyi tercih ederim' dedi.

Ne zekalar kayıp gidiyor. Canım yanıyor.

Beyin göçü son haddinde.Yanlış olan, taşınmıyor kimse, sadece beyinlerini göçürüyor, siliyor hayat. Kendini bulamamış hayattan ümidini kesmiş, daha 18 inde benim çocuklarım canım yanıyor...

Sadece bu kadar da değil.Bir taraf böyle hayatla boğuşurken diğer taraftan marka delisi, kendine kıyafetleriyle, arabasının markasıyla yer edinmeye çalışan zengin ve sorunlu çocuklarım da var.Onlar daha da acınası durumda aslında.Hiç birşeyin farkında değiller.İdeal mi?O da ne?

Gelecek kuşaklardan umudumu kesmek istemiyorum ama bu çocukların fikri yok daha da kötüsü olmasını hiç istemiyorlar da.Bir taraftan popüler kültürün duyarsız ham meyveleri diğer taraftan hayatı pamuk ipliğine bağlı , varlığı önemsiz yokluğu maaşla ödenen köy çocukları geliyor.

Sistem bozuk, ülkem nerelere gidiyorsun? demek işin kolayı.Peki ne yapmalıyız?

Şimdi ortalıkta milliyetçi naralar atmasın kimse.En güzel milliyetçilik yarını garantiye alıp çocuğunu farkındalıklarla büyütmektir.Hayat kavgasını bazen bir kenara bırakıp ilgiye aç çocuğunu doyurmalı herkes.

Hepsi için elimden geleni yapmaya çalışıyorum. Onlar benim çocuklarım. Anneleriyim, babalarıyım, öğretmenleriyim...

http://prints.deviantart.com/?catpath=photography/&offset=168


 
Toplam blog
: 8
: 494
Kayıt tarihi
: 27.06.07
 
 

1981 ocak doğumluyum. Çılgın bir kovayım diyebilirim. Matematik öğretmeniyim. Dünyada son kalan birk..