- Kategori
- Şiir
Kimseye yaranamadım
Ödün vermedim özümden
Dönmedim ki hiç sözümden
Kıskandım iki gözümden
Kimseye yaranamadım.
Doğru dedim yüzlerine
Diken oldum gözlerine
Kızdılar hep sözlerime
Kimseye yaranamadım.
Hiç kötülük düşünmedim
Haram lokmada yemedim
Dolu dolu sövemedim
Kimseye yaranamadım.
Abbas seviyor herkesi
Baştacı insan teresi
Bizim yerimiz neresi
Kimseye yaranamadım.
Abbas YALÇINKAYA Hüzünlü Bulutlar Gibiyim adlı kitabından.