Kır Çiçekleri

Hep masumdur kır çiçekleri.
Yaylaların yamacında açar
Sabah sisi üstüne düşer
Çiğ taneleri dizi, dizi yaprağında...

Kır çiçeği açmak için güneşi bekler.
Renk, renk açar kır çiçekleri,
Yaylanın esintisi yaprakları savurur.
Yaylaların aşkıdır kır çiçekleri...

Bal arısı dolaşır etrafında.
Şairin kalemine ilham verirken,
Sevgiyi yâd eden şair diliyle,
Rüzgârda konuşur kır çiçekleri.

Dere kenarında, yüce dağlarda,
Serin yaylaların sessiz bağrında,
Âşık, ya sevecek ya koklayacak!
Onu kökümden çekip koparmayacak.

Çiğ taneleriyle büyür gelişir;
Yağmurlara kucak açar sevişir,
Üzerinde koyun kuzu meleşir,
Aşkı, sevgiyi haykırır kır çiçekleri…

Seviyor sevmiyor oyununa katılmayacak.
Yaprakların tek, tek koparılmayacak.
Aşk ve sevgi kokan sümbülleriyle,
Çoban kavalının içten sesiyle,
Şaire şiir yazdıran kır çiçekleri…

Yorgun Kalemim