Kırık dökük yaşantımdan..

İlişkilerde mi kıymet bilinmez, yoksa bu insanoğlunun vazgeçilmez bir huyu mu kıymet bilmemek? Sen kalk, her türlü hakaretine katlan, onu eski yaşantısındaki pisliklere rağmen her şeyiyle kabul et, hatta üstüne üstüne onları ört, sev, değer ver, hayatının tüm merkezine koy, herkesi de karşına al; ve gördüğün muamelenin sonu "bitiş" olsun. Hayatıma yediğim kazıkların yenisi eklendi. Çok laf var denilecek bu duruma ve benim yaptığım hataya ama söylenmiyor. 

Neden iyiler kaybeder? Ya da bir kağı kapanınca diğer kapı açılır mı? Açılırsa da ne olur son olsun artık. Ve ne olur o da iyi olsun da, kaybedeceksek beraber kaybedelim. Dün bir müşterim vardı iş yerinde. Nedense kadın birden bire öyle söyler söyledi ki karşısında özür dileyerek ağladım. Sanki Allah gönderdi o kadını, çünkü içinde bulunduğum durumdan dolayı satış yapamıyordum. Kadın şöyle dedi; "Kızım, hiçbir zaman hiçbir şeyden pişman olma. Geçmişi unut, hayatına yeni bir sayfa aç ve keşkelerle asla yaşama. Bizde hata yapa yapa bu yaşa geldik ve şuan çok huzurluyuz" dedi. Ahh ah teyzeciğim, ağzından bal damlıyor sanki. Bana öyle bir kuvvet verdi ki, anlatamam. 

Fakat, hayatımda şöyle bir karar aldım artık; beni üzen herkesi, kim olursa olsun hayatımdan çıkartmaya karar verdim. Benim gibi insanın kıymetini bilmeyen insan zaten çeksin gitsin. Bulabilirse benden bitane daha seve seve gitsin. Sakın dönüpte aramasın gerilerde. İçinden bile geçirmesin. Çünkü bunu bile haketmiyor o insan. Cidden daha mutlu oluyorsun bu kararı aldığında. Çünkü seni üzen şey yok hayatında. Mutlu olmanı sağlayacak şeyler kalıyor geride. Zaten biz kendimize değer vermediğimiz için bunlar geliyor başımıza. Taviz verekten tepemize çıkarta çıkarta, sonuçlarını böyle acıyla yaşıyoruz. Hemde bizden kat kat seviyesi düşük insanlara. Aşkın eğitim seviyesi varmış bunu anladım. Eskiden ayırt etmiyordum insan insandır, karakter önemli diye fakat bunu yaşayarak öğrenmiş oldum. Eğitim her insanda şart. 

Değer verdiğim kendimi üzmeye kimsenin hakkının olmadığını düşünüyorum ve yoluma alnım açık bir şekilde yeni insanlarla devam ediyorum. Uğruna can yoldaşlarımı bile sildiğim insanlar vardı, onları da üzülerek geride bırakarak..

Kendinize değer vermeniz dileğiyle.
Sevgiyle kalın.