Kırık Vals

Kirpiklerinde bir çiğ tanesi olsam
Ansan o bahçeyi, rüzgârı çağırsan
Mevsim suluboya olsa
Günlerden mercan
İşte sanki o an
Nubar Terziyan sırtımı okşar
Eski filmler hâlâ o bahçede
Siyah beyaz ağlar

****

Ne kadar güzel söylemiş Sezen yine! Ve ben nasıl da kaçırmışım bu şarkıyı bunca zaman içinde. Kalbimin dilini söyleyen bu güzel şarkıyı nasıl fark etmemişim? Öyle ya... Mevsim suluboya, günlerden mercan. Deniz tutkunuysa sevda üstelik. Ve eski filmlerde kaldıysa kirletilmemiş aşklar. Dünyaya yansıması düşmüyorsa artık saflığın. Öyle ya...

Çiçek dürbünüydü ebruli sokaklar
Kederli olsa da, güzeldi çocuklar
Sümbülleri çoktan küstürdük
Güller perişan
Kırıldı valsimiz tam ortasından
Baktık uzaktan
Sıla olduk birbirimize
Şimdi herkes perişan

****

Vardır böylesi aşklar dünyada. Çünkü mühür de insan kalbindedir, imza da.Bas dedi mi kader, basmadan duramaz insan o mührü. Usul usul, yavaş yavaş, kendi bile farkına varmadan işleyiverir kanına sevda. Güzel, sessiz ve usulca. Zamanın en derininde, en sakin zamanda, ya da en fırtınalı dönemeçte, bir bakmışsın aşıksın. Küçücüksün oysa daha. Dünyanın henüz büyütmediği kadar küçük. Sorumlulukları ve kötülüğü tanımadığın, sevdayı sadece kelimelerdeki mutluluktan ibaret sandığın, hep mutlu olacaksın diye inandığın zamanlardan geçerken henüz. Kalbin çocuk, ruhun kocamanken. Hele karşındaki adamın da kalbi bir başka dönemeçte debeleniyorsa o anda, değmeyin sevdanın keyfine. Küçük bir çocuğun anne babasını tüm kötülüklerden, acıdan, öfkeden korumak istemesi gibi, kalbini çepeçevre sararsın diğer kalbe. Onun bunun farkında olması ya da olmaması, kıymetini bilecek olması ya da olmaması da hiç önemli değildir üstelik. Sadece ama sadece zarar görmesin istersin. İyi olsun. İyi kalsın...

Bir fuaye alanında, bir konferans salonunda, bir derslikte, bir kafede, bir salonda paylaşılmış nice sıcacık anı gömersin zihnine, kalbine; yol alman gerekirken. Bir rüyayı gömer gibi sabahın ışıklarına...

Sonra devam edersin içinden avaz avaz söylemeye devamını: