Kırıntı topu

Bakışlarında ki kırılmalar bütün bedenimi çatlatırsana vurdu yüzüme... Haklıydın! Bakarken de, giderken de...

Hani gittin ya, hani gelemem ya... Ama çatlamaya başlayan bendenimden sızdırdığım kullanılmış o aşk kırıntılarımı da, bir kartopu misali yerde yuvarlaya yuvarlaya toparlamaya başlamalarım, o bakışlarınla gerçekleşti. Yuvarladım harflerim gibi o kırıntıları. Yuvarladıkça büyüdü... Büyüdükçe, ağırlaştı. Öyle bir çığlık attım ki, yuvarlamaktan kımıldatamadığım bedenimime çarparak geçen başka sevdalara, uzanamadım... Şimdi getirdim bu kırıntı topunu bir uçurumun kenarına, bakışlarımı düşürdüm önce, ardından sözlerimi... Yuvarladım kırıntı topumu uçurumdan... Hızla düşerken kolum uzanmasa, o kolum kopmasa, tutmasam, tutamasam... Ben de yuvarlanmasam... İçinde gezinirken bu satırların sende o kırıntı topumun parçası olmasan...