Kırlangıç şeridi

Tam ortasında  çıkıyormuşum filmin

çıkıyormuş  benimle birlikte

gökte figüran Kırlangıç

ana tema bu

arkamdan karışıyormuş gök

bi yağmur bi kıyamet

ellerimle siliyormuşum yanaklarımı

rüzgar yetişemiyormuş

trenleri eksik bi istasyondaymış şimdi ayaklarım

kalan vagonların karınlarını doyurmuyormuş seyyarlar

lafbirliği etmişcesine susuyormuş ürküyle doldurulmuş bavullar

ama hıncahınç iğde kokusu bastırıyormuş ağlayacak bütün gözleri

sigara içmek yasakmış külliyen hem de

yasakmış tütünü gelincik diye kapatmak tablalara

büyük bi ihtimalle kalabalıktır şimdi tenhalar

çoğunun ölmüştür umudu

bi kısmının kör olmuştur

az bi kısmı doğma büyüme oralıdır

ve açtır

kırlangıcın kanadındar gözü

uyanmıştır annem

kırkılmış koyunun öpüp gözlerinden

almıştır sırtına yün yeleği

sağmıştır ham incirin koptuğu yerden helkeye sütü

bölüştürmüştür kuşlara kedilere ve karıncalara

dönüp odu karıştırmıştır sonra serin eliyle

çalıyı dayamıştır ısırgan aşına

balkımıştır dilinden  hasret türküleri

örtmüştür sonra gökyüzünü haram diye üstüne

havalar da kesat gidiyor

alıp götürüyor bulutları rüzgar

küçük bi kızken ki öpüp duvarın üstüne koyduğum güneş

sallanıyor şimdi kuş akşamlarda

oysa nasıl da gemiler geçiyor şarkılardan.