Kırlangıç

Bilirim günün hesabını yapmasını…

Ne yaptım ben bugün, kendim için. Dünya için, tüm canlılar için…

Yaparız bilirim, birçoğumuz günün hesaplaşmasını, artısıyla eksisiyle.

Hayatı seviyorsan, kendini seviyorsan mutlaka mutlusundur… Çünkü içinde sevgi vardır.

Mutluluğun anahtarı sevmektir…

Sokağımız pek şendir bizim. Sevgi dolu insanların yaşadığına inandığım sokaktır, sokağımız…

Sokağımızın bakkalı, adı Cemal. Oturduk dükkânın önünde esen kuzey rüzgârına karşı sohbet ediyoruz. Bir ara sokak kedisine gözüm takıldı. Ağzında bir kuş çırpınıyor(bırak doğa kanunu diyemedim) fırladım yerimden, kuşu kurtardım kedimizin ağzından. Kuşa geçirmiş dişini tırnağını kuşcağız paramparça…

Aldım kuşu kedinin ağzından… Düşündüm ne yapabilirim diye…

Kırlangıç kuşunu ilk sefer bu kadar yakından görüyordum, ilk sefer elime alıyordum…

Yarası ağır gözüküyordu kırlangıç kuşunun. Yoğun bakım benim çatı katı olmalı diye düşünerek beraberce eve çıktık…

Sekiz saattir beraberiz kırlangıcımızla.

Sağlığına kavuşacağı, özgürlüğe uçacağı günü bekleyeceğim...

Göç zamanı gelmeden. yaralı kırlangıç kuşunun kanatlarını çırpmasını bekleyeceğim...

Güle güle bile demeyeceğim, uçmasına sevineceğim...