Kirleniyoruz!

Herkeste bir şikayet, umutsuzluk, uyuşukluk ve küme küme karamsarlık... 

Dünya negatif devinime doğru hız yapıyor ve bir adım düzeltmek içinse çaba yok! Çünkü menfaatler söz konusu.

Çıtası yükselen çıkarlar, doyumsuzluklar, içi boşalmış güzellikler ve dolu dolu bir sanal alem tutkusu.

Hangi yolun yolcusuyuz ve nereye gidiyoruz Dünyalıklar?

Çok kısa ve net... Oturup ciddi ciddi kafa yormamız gerekmez mi?

Çünkü öyle bir zaman gelecek ki ekmek kadar, su kadar, soluduğumuz hava kadar gerekli olacak kaybettiğimiz değerler ve biliyorum ki çok özleyeceğiz sıcak bir aile kavramını, yürekten seven bir sevgilinin aşkını, bir evladın anne-babaya sonsuz saygısını, eş kavramını, saf dostlukları...

Üzülüyorum ve neden şikayet ettiğimiz bu kayıplar adına bir kımıldama yok? 

Hey Dünya! Şimdiden bunları görebilen ve acısını hissedebilen kalbimin içindeki beynim adına özür diliyorum senden! Çünkü yetmiyorum... Yetemiyorum kirliliği düzeltmeye...