Kirliler ne gün kokar

sen aşk şiirleri yazamazdın Hasan Hüseyin

şiir önde gitmeliydi, şiir zaten aşktı ya

kül rengi zaman aynısını gösterdi bize

kocaman yürekleriyle dalgakıranlar var demek isterdim sana

ne yazık azınlıktalar

toprağın sızılı yarasından hoşnut insanlar

tehlikeli oyunlar öğretiyorlar çocuklara

yok oluyor yeşillikler, kimseler duymuyor avaze sesleri

koşulan kır neresidir bilmiyor çocuklar

sıla oldu birçok yer

sesli harfle konuşulmuyor şimdilerde

sesliler tökezliyor durmadan

bazı kelimeler yasak

bundan sebep savrulanlar uçurum ucundalar

aydınlık, karanlığa çarpıp duran küçücük bir yankı sadece

belli değil “çanlar kimin için çalacak “

“kör olma da gör beni” diyorsun ya

kör olmadan kör bakanlar ne çoklar

bir Köroğlu narasını bilen yok

düşler yalnızca düşte

senin Amennan başka, onlarınki başka yolda

karıncalar yok oldu, uçamıyor serçeler

yavrusuz kaldı karacalar

ölen ölür mukadderat diyorlar

kalemler yanlış elde kara çalığı

garibanın ahvalini soran yok

bin yalnızlık, bin yoksulluk, bin ölüm

alınmıyor, verilmiyor selamlar

herkes birbirine düşman

hiç değer veren yok insana

ışıklarla oynuyorlar* durmadan

bir korku karanlığı çökmüş yurduma

desen bana Hasan Hüseyin, kirliler ne gün kokar**

*kirliler kokar birgün-Hasan Hüseyin Korkmazgil

** ışıklarla oynamayın

(16 Haziran 20017)

Hâdiye Kaptan

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.