Kırmızı Gül

Ölüm ve işte son
Vazgeçtim…

Evet, her şeyden vazgeçtim…
Garip bir boşluktayım şimdi…

O, bensizliği seçince, her şey anlamını yitirdi…
Anladım ki sevmek yasak yüreğime….
Yüreğimi yerinde çıkarsam yaşayabilir miyim ki?

Hani hiç sevmesem diyorum…
Hani gözyaşı dökmesem…
Yemek yesem sadece…
Yahut su içsem….
Ve nefes alsam….

Boşveriyorum her şeyi…
Telefonlarımı kapattım kimse ulaşamasın diye bana….
Satırlarımı okuduğunuzda belki ben artık olmayacağım…
Hayaller…hayallerim…. hiç biri yok artık….
Onsuz ne işe yarar zaten….

Demiştim ya size, ben sevmek için yaratılmamışım….
Kanadı kırık bir kuş misali ruhum…
Ailem, dostlarım, kelimeler, şarkılar, deniz

Ah be deniz….
Benim, engin ve sessiz dostum….
Küllerimi savuracaklar sana….
Yakamozlarına karışacağım ben de…
Yağmuru beraber hissedeceğiz…
Mevsimleri beraber yaşayacağız…

Yalnız küllerimle beraber gül yaprakları da savursun dostlarım…
Kırmızı gül yaprakları….
Bilirsin, gülleri severim….

Keşke diyorum, keşke hiç büyümeseydim….
Hep çocuk kalsaydım….
Keşke hiç sevmeseydim…

Evet, hayat, kelimeler, dostlarım,
İşte ben böyle veda etmeliyim…

Ve deniz, bir an önce sana sarılmalıyım.