Kış olmak

Kış

öfkeli ayazlar çalar pencerelerden ışıkları

sonra geceyi uyandırıp, birlikte yola düşerler

alıp terkilerine köşe başlarının yetimi korkuları

dağıtırlar cümle aleme azar azar

çakır keyif esintilerle dolaşır kerametsiz lodoslar

öyküler anlatırlar buz tutmuş mevkidaş sokaklara

hani kar yağsa neyse, hep kırağılar çınlatır kulakları

ay ışığında

buseler yağdırır kaygan zeminlere yıldızlar

bir evsizin yüreğinden sadece kaldırımlar öper

yani böyle kış olmak çekilir dert değil ama

ne mutlu ki karların içinden kardelenler doğar

markası muhtelif elbiseler giyerken ağaçlar

sevgiye yenilirler hepten, uykularında bahar

sen boş yere öldürdüğün zamanları sayma bana

haydi söyle, daha yaşayacağın kaç mevsimin var

15 aralık 2015/hatice ak

Biri doktor diğeri öğretmen iki erkek çocuk annesi kamuda ortadüzey yönetici ..