Kısa öykü

Oyun

Leman , korkulu gözlerini kocasında gezdirdi . Kütürdeyen yüreğini tutup olanları duyurmamaya , saklamaya çalıştı .

Leman kendisiyle hesaplaşmasını sürdürürken oturma odasının geniş , tül perdeli penceresinden sokakta oynayan kızını gördü . Oya , anasından , düşündüklerinden uzakta Ayfer’le Cansel’in karşılıklı durup bacaklarıyla gerdikleri ipin arasında zıplıyordu . Her zıplayışında ipin aralığından dışına , sonra ortasına doğru gidip geliyordu . Oya , ayaklarını yerden kesip yükseldiğinde ipe değmemesi gerektiğini oyun içinde öğrenmişti .

Çorapsız bacaklarından başlayıp bellerine doğru yükselen gergin ip diz boyunu aşmadan ayak bileklerine iniyordu yeniden . Oya , adım genişliği aralığında durup zıpladığı ipe değip yanıyordu : “ İpe değip geçsem olmaz mı , kuralı da kim koymuş ! “ yakınmasına Cansel söz yetiştirdi : “ Kuralı değiştirsek ya da tümden kaldırsak . “ önerisine Ayfer’den karşılık gelmedi . “ Oh canıma değsin , öyleyse yan ! “ diye zıplamaya hazırlanan Ayfer’e öfkelendi Oya .

Oyun sürerken Ayfer’le tartıştı Oya : “ Yandın , oyun bozanlık etme ! “ Tartışma birden kavgaya  dönüştü . Ayfer’in kıvırcık saçlarından tutup acımazlaştı  Oya . Sonra , uzağı gören gözlükleri kırılmadan yere düştü Ayfer’in .

Leman , tartışmanın kavgaya dönüşmesi üzerine duramadı , maviye boyalı pencereyi hızla açtı : “ Oya eve gel , yapma ! “ diyerek kızını uyardı . Oya’nın , Ayfer’in , Cansel’in oyunları bozulmuştu . Kavganın dışında duran Cansel , ortasından ayaklarına geçirdiği ikiye katlanmış ipini koluna doladı .

Oya , anasına aldırmadı bile . Evlerine bakan sıvasız duvara doğru yürüdü . Cansel de peşinden gitti . Sırtlarını duvara verip beklemeye koyuldular . Sonra karşı arsada top oynayan çocuklar el ettiler Cansel’le Oya’ya . Ayfer yol ortasında yalnız kalmıştı .