Kişiler isterlerse özel bilgilerini ve hayatlarının gizli kalmış yönlerini paylaşabilirler

Özel bilgilerin saklanması ile ilgili yasa çok matah bir şeymiş gibi övgü alıyor. Bu yasa ilerici bir yasa değil ki, tam tersine gerici bir yasa. Demokrasi açık toplum demektir.Valla ben tanımadığım insanlarla iş yapmam. Bu kapalı toplumun sonu nereye gidecek göreceğiz! Sen kapattıkça ben de arkamı döner giderim. Ben de kaybederim, o da kaybeder. Elimde lamba ile sokak sokak adam mı arayacağım! Rehberimde adı olacak. Telefonu olacak. Gerekirse kimlik bilgilerine saniyede ulaşacağım. Hırsızlar, katiller varmış. Bana ne, git onlarla uğraş!

Valla hükümetin bu gerici yasasına uyanlar hiçbir yerde iş yapamazlar. Ben elimin altında kimin bilgileri varsa onunla iş yaparım. Bilgilerine ulaşmak yasakmış. O zaman güle güle. İngiliz David’in bilgileri internette geziyor.

Özel hayatın gizliliği ve kişisel bilgilerin koruma altına alınması iletişimi bitirir. Sosyal hayatı yok eder. Hiç kimse yeni bir kişi ile tanışma şansı yakalayamaz. İş hayatı, ticaret insanların birbirlerini tanıması ile yürür. Ben insanların bilgisine ulaşamıyorum ki kime neyi satacağım, kim benden ne alacak. Bedevi çadırında yaşamıyoruz; 76 milyonluk bir ülke burası. Hem sen kendi kendine ne karar veriyorsun. Bana sordun mu? Ben belki bilgilerimin paylaşılmasından rahatsız değilim. Yani ben şikâyetçi olmayacağım sen yine de kişiye ceza vereceksin öyle mi? Halkı mağdur eden yasa olmaz. Ben insanların bana ulaşmalarını istiyorum, sen yasak koyuyorsun. 

Benim özel hayatım, benim bilgilerim bana ait kardeşim. İster saklarım, ister paylaşırım. Bu konuda genel bir kanun olmaz. Yatak odam dışında hiçbir şeyi saklamıyorum. Saklayacak şeyim yok ki. Sizin var demek ki. Kırk yıllık arkadaşım. Görmedim göremiyorum. Ama bilgileri internette var. Devlet yasak koymuş, bakamazsın. Kırk yıllık arkadaşımı göremeden ölüyorum!

Demokratik bir ülkede insanların başkalarından saklayacağı bir şey olamaz. “Hırsızlar ve katillerin eline geçmesin diye kimliklerinizi koruma altına alıyorum” demek acizliğin ifadesi. Beni dinliyorlarmış, izliyorlarmış; umurumda değil. Ama demek ki gizli kapaklı iş çeviren bazılarının yakalanırım korkusu var.  Bazı şeyler kişiler ve kurumlar tarafından zaten saklanıyor. Ama benim hayatımı bir başka kişiye saklayamazsın. Beni görmek tanımak isteyen kişiler bilgilerime her zaman her yerde ulaşabilirler. Hükümetin bu yasasını demokrasiye ve açık topluma darbe olarak görüyorum. 

Bilgilerini ve özel hayatını dostlarına sevgililerine açmak isteyen insanlar olabilir.  Ben eşimin bilgilerine bile ulaşamayacağım.Komik bir şey bu ya! Kurumlara yasak olan kişilere de eş ,dost akraba, tanıdık ,arkadaşa da yasak olur. Benim özel hayatımi, benim bilgilerimi zaten ben istediğime yasak ederim. Bu yasa devletin,kurumların, bazı kimselerin kişinin bilgilerine ulaşmasını engellemekse kişilerin özel yaşamları ile ilgili bir yasak ya da kısıtlanmanın olmadığı belirtilmeli. Kişi benden yaşamını ve bilgilerini saklamak istemiyorsa sen yasalar koyarak sakla diyemezsin.  Sadece kişinin utanacağı, rencide olacağı bilgi ve durumlarının saklanması doğru olabilir.