Kişilerin gerçek karakteri bize uymayan yanlarıdır

Bize uyan yanlarını bizden almışlardır çünkü. Hepimiz ayrı ayrı insanız huyumuz suyumuz niye birbirine benzesin ki… Ama işte birlikte yan yana yaşıyoruz ya üzüm üzüme baka baka kararır hesabı hepimiz birbirimize benziyoruz.

Bu iyi bir şey değil ki, niye birbirimize benzeyelim ki; sen sen ol ben de ben, öğrenilmiş/öğretilmiş davranışlardan nefret ediyorum, isterse doğru olsun. O kadar bozulmuş dejenere olmuşum ki gerçek kimliğimi de bilmiyorum, nasıl bir insandım ben huyum suyum nasıldı?

Şu andaki kişiliğim gerçek karakterim olamaz. Kime rastladıysam ondan bir şeyler almışım, kendim değilim, ben belki daha iyiydim, insanlıktan çıkmışım! “Bu yönün bana benzemiyor. Huyun tuhaf. Farklı birisin” sözlerini duyunca gözlerim fal taşı gibi açılıyor. Hele de ”Ne gıcık adamsın” dediklerinde “Ha bu benim” diyorum.

Hani ayı mayı diyorsunuz ya, toplum içine girmiyor, işte o doğal insan… Bir davranışınız bir başkasına benziyorsa o davranış gerçekte size ait değil demektir; öğrenilmiş/öğretilmiş. Aldığınız değil verdiğiniz davranışlar size ait. Hep bunlar eğitim denilen saçmalığın sonucu. Çocuğun karakteriyle ne uğraşıyorsun. Sana ne karakterinden. İyi adam olurum kötü adam olurum sana ne. Pi sayısını öğret git. Ama olur mu? “Gel bakalım yavrum. Terbiyeli olacaksın…” diye başlayan teraneyle beni benlikten çıkardınız. Kendimi tanıyamıyorum!

Diğer insanlara niye benziyorum. Yüzüm tipim farklı, kişiliğimin de farklı olması gerekmez mi? Ama değil… Böyle olacağını bilseydim okula filam gitmezdim! Beni bozdular, yaratıldığım gibi değilim.

Kişilerin hoşumuza gitmeyen hallerine kızıyoruz. Adamın/kadının yapısı bu, nasıl hareket etsin. Hem niye bizim istediğimiz gibi olsun. O onun yaratıldığı normal hal. Belki biz de onun hoşuna gitmiyoruz. Bırakalım kendisi olsun. Ben farklı insanların farklı yönlerini seviyorum. Bana benzeyen insanlardan hoşlanmıyorum. Ben varım zaten ikinci ben’e ne gerek var; bir tane de sen olsun, ardından bir tane de o. Huy ve davranışları birbirine benzeyen insanlar taklit ürünü, defolu yani!

Şimdi ben böyle yazıyorum, yorum yapan arkadaş diyor ki “her insan farklıdır” nerede farklı ya! Ben etrafımda farklı insan(huy/karakter bakımından) göremiyorum. Keşke olsa. Valla kendin ol gıcık ol, kabulüm. Öğretilmiş davranışlardan nefret ediyorum!